کیفیت معاشرت و آمیزش برای تولد فرزند صالح

تشکیل خانواده تنها به خاطر ارضای غریزه جنسی نیست که به هر گونه و فرمی که پیش آمد بدان تن در دهیم بلکه مسأله نسل  و شرایط حیات او در جامعه مورد نظر است. بدین نظر در اسلام توصیه هائی راجع به انتخاب همسر شده است که شرح آن را در کتاب تشکیل خانواده مطرح کرده ایم و برای تفصیل بیشتر باید به کتب فقهی و اخلاقی اسلام مراجعه کرد. آنچه در این بحث با رعایت اختصار قابل ذکر است به شرح زیر می باشد:
در انتخاب همسر کوشش بر این است که فرد از خانواده ای شرابخوار و معتاد و قاطع رحم و فاسق نباشد، از لحاظ جسمی همسر رشید و قوی بنیه دارای سن و اندام متناسب باشد. از نظر اخلاق دارای ملکه عفت و اصالت باشد زیرا فرشته خوئی کودکان تا حدود زیادی مربوط به این امر است. همسر در جنبه روانی دارای کمبود نباشد که موجب گرفتاری و تباهی فرزند است. زناشوئی با کافر و مشرک نباشد. همسر از نظر اعتقادی فردی بی بند و بار و دچار اعتیادات نباشد زیرا این امر در نسل اثر منفی می گذارد.

مراقبت ها در حین مباشرت

پس از انتخاب همسر با شرایط مذکور مراقبت هائی در لحظه مزاوجت تا تولد فرزند است که دارای اهمیت فوق العاده است. در کتب فقهی ما حتی از کیفیت زناشوئی، زمان و هنگام آن، محل و مکان آن بحث به میان آمده است. فی المثل گفته شد که ازدواج در حال حیض صورت نگیرد، در حال اعتکاف نباشد، در حال احرام نباشد و... و نیز توصیه شده است که برای آمیزش طرفین پاکیزه باشند، وضو بگیرند، نام خدا به زبان آوردند، از خداوند فرزند شایسته و سالم درخواست کنند و حتی دعاهائی که در این زمینه وارد شده است بخوانند و...

زمان مزاوجت و مباشرت

از نظر زمان توصیه شده است از طلوع فجر تا طلوع آفتاب، از غروب تا مغرب، به هنگام خسوف، کسوف، زلزله، طوفان، وزش بادهای سخت، در حال امتلاء معده، در اول و آخر و وسط ماه (جز اول ماه رمضان)، در شب عید قربان مزاوجت صورت نگیرد نه بخاطر این که این امر حرام است بلکه در آن نکاتی مورد نظر است که ترک آن در چنین موارد توصیه شده است.

مکان مباشرت

از نظر مکان توصیه شد که آمیزش در کشتی، در محلی که آب برای غسل نیست، در زیر درخت مثمر در روی بام و در نقاط باز و مکشوف، در جائی که ناظری باشد ولو یک کودک خردسال، صورت نگیرد.

حالت مباشرت

از نظر حالت توصیه شد که آمیزش رو به قبله، پشت به قبله، ایستاده، در برابر اشعه مستقیم خورشید، در حین جنابت، در حالت عریانی، در حال حرف زدن و  سخن گفتن صورت نگیرد.

کیفیت جسمی و روانی در حین مباشرت

توصیه های اسلامی در این زمینه نیز وسیع و پردامنه است فی المثل توصیه شده است آمیزش با حالت اکراه و اجبار یکی از دو طرف، بدون مقدمه و ایجاد آمادگی در همسر، در حال نگاه به دستگاه تناسلی هم، به هنگام وجود اضطراب و تشویش، در حین بیماری نباشد. مهم این است که در کتب فقهی و روایات ما برای هریک از این منع ها دلایل و عللی ذکر شده که برخی از آن ها براساس موازین علمی از روز هم روشنتر است و بعضی دیگر هنوز ناشناخته مانده اند. از دیگر مسائلی که در حین آمیزش مورد توصیه اسلام است همانگونه که ذکر شد یکی پاک بودن و نام خدا بر زبان جاری کردن است. سفارش اینکه در حین آمیزش از شیطان به خدا پناه برند و دعا کنند که در نسل شرکت و نصیبی برای او نباشد.

دعا در حین آمیزش

در اسلام برای آن که همه افعال و رفتار به یاد خدا. با نام او، و با درخواست مدد از او و توکل به او انجام شود در همه موارد توصیه هائی شده است. این وسعت نظر و گسترش دامنه تعالیم اسلامی را  می رساند که حتی در رختخواب زناشوئی هم برنامه هائی تعیین کرده است. در حین آمیزش دعاهائی ذکر شده که از جمله این دعاست: «اللهم ارزقنی ولدا و اجعله تقیا ذکیا لیس فی خلقه زیاده و لانقصان و اجعل عاقبته الی خیر». در این دعا مسأله درخواست فرزند صالح است و طلب نسلی که پرهیزگار و شایسته، با ذکاوت و هوشمند باشد، نسلی که در آفرینش او فزونی و یا کمبودی نبوده و سرانجامش قرین خیر و سعادت باشد.

مباشرت با اندیشه های انسانی

از نکات مهمی که در نظام تربیتی و اخلاقی اسلام می بینیم و به حقیقت از امتیازات این مکتب بر دیگر مکاتب می تواند به حساب آید یکی این است که اسلام دامنه خلوص و صفا و صمیمیت دو همسر را آنچنان وسیع کرده است که حتی اجازه نمی دهد که جز خاطره همسر چیزی در ذهن رخنه کند. روش تربیتی اسلام بدینگونه است که می خواهد  از طریق توصیه ها، توجه دادن به خدا و معاد تنها به فکر هم بودن را در بین زوجین عادت درآورد. این امر به گونه ای است که حتی احیای خاطره دیگران را در ذهن به هنگام زناشوئی نوعی زنا به حساب می آورد. از توصیه های اسلامی در حین آمیزش یکی این است که زوجین با تمام وجود به هم سرگرم باشند و هرگز به یاد غیر و به عشق دیگری با هم بیامیزند. و نیز اسلام توصیه کرده است که در مباشرت ها زوجین افکار و اندیشه ناصواب در سر نپرورانند، خیالات ناروا نکنند و برعکس ایده های عالی و انسانی داشته باشند، ذکر  نام خدا بسیار کنند و هدفهای الهی را در سر بپرورانند. پیداست نسلی که این گونه پدید آید، و فرزندی که بر این اساس تولد یابد تا چه حد در راه خدا و در مسیر و در راه اوست. و نیز به هنگامی که جامعه دارای چنین افرادی باشد چه جامعه خوش و سعادتمندی خواهد بود.

منـابـع

کلیــد واژه هــا