صاحب کوثر

دو فرزند ذکور پیامبر گرامی (ص) به نام قاسم و عبدالله درگذشتند دشمنان قسم خورده ی او مانند عاص بن وائل و غیره او را «عقیم» و «ابتر» نامیدند؛ در این مورد، قرآن او را با سوره ی خاصی که در مکه نازل شده است مورد خطاب قرار داد و فرمود: «إنا أعطیناک الکوثر* فصل لربک و انحر* إن شانئک هو الأبتر؛ ما به تو خیر کثیر دادیم (به شکرانه ی این نعمت) برای خدا نماز بگزار و دستهای خود را در حال نماز تا گلو، بالا ببر (یا قربانی کن) بدخواه تو، عقیم است.» (کوثر/ 1- 3)
مفسران در معنای «کوثر» اختلاف فراوانی دارند، ولی هر چه دامنه ی اختلاف گسترش یابد نمی توان «نسل گسترده ی» او را از مصادیق و جزئیات آن ندانست زیرا ظاهر آیه این است که جمله ی نخست، به عنوان پاسخ به گفتار بدخواه آمده است که تفسیر شود که بتواند پاسخگوی گفتار آن بدخواه گردد و آن جز با این نیست که خدا می گوبد: بر خلاف اندیشه آن بدخواه، تو نه تنها ابتر و عقیم نیستی بلکه دارای نسل گسترده ای هستی که در جهان نمی توان بر آن نظیری یافت.
مفاد آیه یکی از اخبار غیبی قرآن است که برای همگان ملموس و محسوس است، با این که فرزندان پیامبر در بسیاری از اعصار، به وسیله ی جلادان اموی و عباسی به صورت فردی و یا جمعی جام شهادت نوشیدند. مع الوصف، جهان اسلام امروز، خبر غیبی قرآن را در مورد گستردگی نسل رسول خدا کاملا لمس کرده و شاهد نسل روز افزون رسول خدا می باشد.
فخر رازی در تفسیر خود، به هنگام بحث از مفاد کوثر می نویسد مقصود این است که خدا نسل پیامبر را درطول زمان حفظ می کند آنگاه می افزاید: «فانظر کم قتل من أهل البیت ثم العالم ممتلی منهم ولم یبق من بنی امیة فی الدنیا أحد یعبأ به ثم انظر کم فیهم من الأکابر من العلماء کالباقر والصادق و الکاظم و الرضا (ع) والنفس الزکیة و أمثالهم؛ بنگر چقدر افراد، از اهل بیت پیامبر کشته شده اند و باز جهان مملو از آنها است ولی از خاندان امیه یک نفر که قابل ذکر باقی نمانده است، آنگاه بنگر که چه علمای بزرگی در میان اهل بیت پیامبر هست مانند حضرت باقر، حضرت صادق و حضرت کاظم و حضرت رضا (ع) و نفس زکیه و مانند آن.»
وی این سخن را در قرن ششم می گوید و ما اکنون در قرن پانزدهم هجری هستیم و جهان اسلام از مغرب و تونس و الجزائر و مصر گرفته تا برسد به عربستان و شامات و ترکیه و ایران، و غیره شاهد نسل درخشنده ی رسول خدا می باشیم و همگی می گوییم: «صدق الله العلی العظیم؛ إنا أعطیناک الکوثر.»