تفسیر القرآن الکریم (سوره یس)

این کتاب یکی از آثار و تألیفات صدرالدین شیرازی (ملاصدرا) است. ایشان سوره یس را در این کتاب به زبان عربی و با اصول خاص خود، از ابتدا تا انتها تفسیر می کند و با اشارات حکیمانه و عارفانه در تفسیر، نظر خود را اثبات می نماید. این رساله علاوه بر فواید و مطالب دقیق حکیمانه و عرفانی شامل اسرار قرآنی و مطالب ادبی و دینی می باشد. مقدمه کتاب از بهترین انشائات و حاوی محکم ترین ادله عقلی و نقلی است و بر لزوم تعقل و تفکر در قرآن و عالم و عدم کفایت تقلید از این و آن در مباحث علمی اقامه دلیل می کند. در این تفسیر از شبهات ابلیسیه سخن رفته است، وی متن شبهات را از ملل و نحل نقل می کند و به اختصار از آن می گذرد و در ضمن به تفصیل درباره معاد سخن می راند.

زندگینامه صدرالدین شیرازی (ملاصدرا):
محمد بن ابراهیم شیرازی ملقب به صدرالدین و مشهور به ملاصدرا یا صدرالمتالهین در حدود سال 979 یا 980 هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدرش ابراهیم بن یحیی قوامی یکی از وزرای دولت صفویه و مردی با نفوذ و ثروتمند بود که با نهایت کوشش به تربیت و تعلیم یگانه پسر خود کمر همت بست. زندگانی ملاصدرا را می توان به سه دوره تقسیم نمود: 1- دوره طلبگی و تلمذ و بحث و مطالعه کتب قدما و آرای حکما در شیراز و اصفهان. در این دوره وی به تتبع و تفحص آرای فلاسفه و کلام و فلاسفه مشائی و اشراقی اشتغال داشت. 2- مرحله تهذیب نفس و ریاضت و مکاشفه در روستای کهک (در نزدیکی قم) که نهایتا به کشف حقایق ربانی و علوم الهی منجر گردید. 3- مرحله تألیف و تدریس در شیراز در مدرسه ای که الله وردی خان، والی فارس بنا نهاده بود. طی این دوره ملاصدرا تقریبا تمام آثار خود را تألیف کرد. ملاصدرا حکمت الهی و فلسفه اسلامی را وارد مرحله جدید کرد، وی در آنچه علم اعلی یا علم کلی یا فلسفه اولی با حکمت الهی خوانده می شود و تنها همین بخش است که به حقیقت، فلسفه است و فلسفه حقیقی خوانده می شود، مقام فلاسفه پیش را تحت شعاع قرار داد، اصول و مبانی اولیه این فن را تغییر داد و آن را بر اصولی خلل ناپذیر استوار کرد. آخوند تا پایان عمر در شیراز به تألیف و تدریس پرداخت و در این ایام هفت بار پای پیاده به مکه سفر کرد که در بازگشت از هفتمین سفر، در بصره در سال 1050 هجری قمری درگذشت.
اساتید: شیخ بهاءالدین عاملی مشهور به شیخ بهایی، میرداماد، میرابوالقاسم فندرسکی عارف و زاهد و ریاضی دان بی همتای آن عصر و...
شاگردان: ملاصدرا شاگردان بسیاری را تربیت کرد اما از مشهورترین آنها: ملامحسن فیض کاشانی و مولا عبدالرزاق لاهیجی بودند که هر دو علاوه بر داشتن سمت شاگردی، داماد وی نیز بودند.
آثار: الحکمة المتعالیه (اسفار اربعه)، شرح الهدایة، المبدا و المعاد، حدوث العالم، المشاعر، شرح شفا، الشواهد الربوبیه، اجوبة المسائل، تفاسیر بعضی از سوره های قرآن کریم و...

ساختاربندی کتاب:
این کتاب شامل مقدمه مصحح و مقدمه مؤلف و عناوین زیر است:
- «یس و القرآن الحکیم...» (یس/ 1-6)
- «لقد حق القول علی اکثرهم فهم...» (یس/ 7-9)
- «و سوا علیهم ءأنذرتهم ام لم تنذرهم...» (یس/ 10-12)
- قاعده فرقانیه، بیان کیفیت تحصیل الملکات، زیادة کشف، أثر الاعمال و علت الخلود
- قصة رسل عیسی، الاشارة الی المعاد و الاستدلال علیه بآیاته تعالی فی خلقه الاشاراة الی آیاته تعالی فی خلق اسماء و مافیها، آیاته تعالی فی خلقه مافی الارض و الاستدلال علی المعاد، القیامة، زمانها و کیفیت قیامها، اهل الجنة، الشیطان و الملک و مبادی افعال الانسان، جهنم و احوال الناس فی المحشر، الغایة من العلم المادی وجود الانسان و شرح النعم، خاتمه.
این کتاب در سال 1361 توسط انتشارات بیدار در قم منتشر شده است و تصحیح کتاب بر عهده محمد خواجوی بوده است.