رساله نکاحیه

اصل این رساله قسمتی از جلد اول "نور ملکوت قرآن" می باشد که به تفسیر آیه: «یا أیها النبی إذا جاءک المؤمنات یبایعنک على أن لا یشرکن بالله شیئا ولا یسرقن ولا یزنین ولا یقتلن أولادهن ولا یأتین ببهتان یفترینه بین أیدیهن وأرجلهن ولا یعصینک فی معروف فبایعهن واستغفر لهن الله إن الله غفور رحیم؛ ای پیامبر، اگر زنان مؤمن نزد تو آمدند تا بیعت کنند، بدین شرط که، هیچ کس را با خدا شریک نکنند و دزدی نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود رانکشند و فرزندی را که از آن شوهرشان نیست به دروغ به او نسبت ندهند و در کارهای نیک نافرمانی تو نکنند، با آنها بیعت کن و برایشان از خدا آمرزش بخواه، که خدا آمرزنده و مهربان است» (ممتحنه/ 12) پرداخته و به جهت اهمیت مطالب، از آن کتاب استخراج و به طور مستقل به نام رساله نکاحیه منتشر گردید. و چون در حین طبع این رساله که از ارتحال فقید معظم، رهبر کبیر انقلاب اسلامی 5 سال می گذشت و در این مدت با عنوان تنظیم خانواده و کنترل جمعیت فعالیت های چشمگیری به وقوع پیوست؛ حضرت آیت الله علامه اقدام به نوشتن تذییلاتی بر این رساله فرموده و با عطف جمله "کاهش جمعیت، ضربه ای سهمگین بر پیکر مسلمین" نام رساله نکاحیه را تفسیر نموده اند. در این تذییلات که شامل سیزده مطلب می باشد مسئله کنترل جمعیت از دیدگاه قرآن و اسلام مورد تحلیل قرار گرفته و در آن از سیاست های مزدورانه استکبار در جهت کاهش قوت مسلمین پرده برداشته شده است.

معرفی اجمالی نویسنده:
علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی، عالم، فقیه، عارف بزرگ قرن معاصر (پانزدهم هجری قمری) فرزند آیت الله حاج سید محمد صادق طهرانی، که در 24 محرم سال 1345 هـ ق، در تهران به دنیا آمد. دوران کودکی را تحت تربیت پدر بزرگوارش بود و تحصیلات ابتدایی مدرسه و بعد دوره آموزش متوسطه را در رشته مکانیک و ماشین سازی به اتمام رساند. سپس به دلیل علاقه به دروس دین، علوم "حوزوی" را انتخاب و در سن 19 سالگی (بعد از پوشیدن لباس روحانیت) به شهر قم عزیمت کرد. در همان سال های نخست، جزو اولین شاگردان مرحوم علامه طباطبائی (صاحب تفسیر گرانقدر "المیزان") شد و در درس تفسیر و حکمت و عرفان عملی از خواص یاران ایشان گردید. مدت 7 سال در سطوح مختلف علمی از اساتید بزرگ بهره ها برد و آنگاه برای تکمیل علوم خود، در سن 26 سالگی به عراق رفت و در شهر نجف اشرف ساکن شد. دروس فقه و اصول و حدیث و رجال را در محضر علمای اعلام چون آیت الله حاج شیخ حسین حلی، سید ابوالقاسم خویی، سید محمد شاهرودی و آقا بزرگ تهرانی، کسب فیض کرد. در همین ایام، بنا به نظر و توصیه علامه طباطبائی، در مسائل سلوکی و عرفانی، به موانست و مراوده آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی وصی مرحوم قاضی و آیت الله حاج سید جمال الدین گلپایگانی پرداخت و در ادامه راه، با آیت الله حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی، آشنا شده و نهایتا به حضور عارف بزرگ مرحوم حاج سیدهاشم موسی حداد رسید. در تثبیت پایه های عرفان عملی خود، مجاهده ها و زحمات زیادی کشید و از فیوضات امیرالمومنین علی (ع) و عنایات حضرت سیدالشهداء (ع)، دائما بهره مند بود. سال 1377 هـ ق، در سن 33 سالگی، بعد از اتمام تحصیلات عالیه و رسیدن به فضائل ظاهری و کمالات باطنی، به خاطر ادای تکلیف و ترویج و گسترش علم و دین، به تهران برگشت. بعد از رحلت آیت الله بروجردی و تحرکات طاغوتی حکومت پهلوی، رهبر فقید انقلاب (آیت الله خمینی) را همراهی و فعالیتی مؤثر داشت. علامه بزرگوار پس از 23 سال تلاش و سکونت در تهران، سال 1400 هـ ق، به شهر مشهد هجرت و پانزده سال آخر عمر خود را آنجا گذراند. وی در سال 1416 هـ ق، در ماه صفر، در همان جا رحلت فرمود.

ساختاربندی کتاب:
1. بخش نخست: در تفسیر آیه: «... ولا یقتلن أولادهن...»
مطلب اول: احاظ ننمودن آرای مخالفین، در مسئله کاهش جمعیت
مطلب دوم: یورش سهمگین استکبار جهانی بعد از ارتحال رهبر کبیر انقلاب
مطلب سوم: عدم رجوع به رأی فقها حتی به فتوای رهبر کبیر انقلاب
مطلب چهارم: مضرات عمل بستن لوله های زنان (توبکتومی)
مطلب پنجم: عدم رجوع به اعلام شیعه و مراجع زمان حاضر، در کاهش جمعیت
مطلب ششم: نظر حضرت آیت الله خامنه ای در امر کاهش جمعیت
مطلب هفتم: تأکید و ترغیب اسلام به کثرت اولاد و حامله شدن زنان
مطلب هشتم: قتل عام مسلمین و شیعیان غرض اصلی کمک های مجامع بین المللی
مطلب نهم: آمار تلفات زنان و مردان در خصوص بستن لوله
مطلب دهم: رد فلسفه مالتوس و مالتوس گرایی
مطلب یازدهم: آمار مساعدت های سازمان های بین المللی به ایران در امر کاهش جمعیت
مطلب دوازدهم: حرمت بستن لوله های مرد و زن و دیه آن
مطلب سیزدهم: ضدیت فلسفه اسلام و روح ایمان با کاهش جمعیت