«ابراهیم بن ابی محمود» مرد نابینایی از اهل خراسان بود که یاران حضرت امام رضا (ع) محسوب می شد. او از ثقات روات و از بزرگان شیعه و مورد اعتماد آن حضرت بود و حضرت عبدالعظیم حسنی از او روایت کرده است.
شخصیت و موقعیت
ابراهیم بن ابی محمود می گوید: خدمت امام جواد (ع) رسیدم و نامه ای از پدرش را به او نشان دادم. آن حضرت، نامه را گرفت و قرائت کرد و بر دیدگانش گذاشت و فرمود: «آری، به خداوند این خط پدرم است» و گریست به گونه ای که اشکش جاری شد.
گوید: عرض کردم پدرت چند بار به من گفت خداوند تو را در بهشت جای دهد، امام فرمود: «آری من هم از خداوند می خواهم شما را در بهشت جای دهد.»
آثار
ابراهیم بن ابی محمود خراسانی راوی کتاب «مسائل» است که چون نابینا بود و نمی توانست مسائل امام موسی بن جعفر (ع) را بنویسد، احمد بن محمد بن عیسی مسائل را از او نقل می کند و بعد طریق خود را به او ذکر می کند.