حارثة بن سراقه (حارثة بن سُراقه)

از اصحاب رسول خدا (ص) در گروه انصار و شهید جنگ بدر در هفدهم ماه رمضان سال دوم هجری.
برخی گفته اند: او اولین شهید انصار، در این جنگ بوده است. هرچند که برخی مورخین «عمیر بن حمام» را اولین شهید انصار، در جنگ بدر می دانند.
پدرش: سراقه بن حارث بن... عدی بن نجار
مادرش: ربیع دختر نضر بن ضمضم بن زید بن حرام... نجار معروف به «ام حارثه» و از طرفی، عمه انس بن مالک، خدمتکار پیامبر (ص) بود.
پیغمبر اکرم (ص)، میان او و «سائب پسر عثمان بن مظعون»، پیمان برادری بست، به نقل واقدی و ابن اعثم، او را به عنوان یکی از بزرگان قبیله «کنده» معرفی کرده و می گوید: بیشتر افراد آن طایفه، از جمله همین حارثه، در زمان خلافت ابوبکر که زکات دادند و آن را نوعی ذلت می دانستند و بر این باور بودند که زکات را باید میان فقرای خود قبیله تقسیم کنیم و حارثه می گفت: تا رسول خدا زنده بود، ما از وی، اطاعت می کردیم و اکنون نیز اگر کسی از اهل بیت او، بر سر کار آید، تابع او هستیم، در حالی که ابوبکر هیچ حق حکومت و بیعت بر ما ندارد و از همین رو، آن طایفه را مرتد گفتند. در همین کتاب، در صفحه دیگر، به جای حارثه، شخصی به نام «حارث بن معاویه، از قبیله کنده» مطرح شده است. «تاریخ خلفا 2/33 جعفریان»
حارثه در جنگ بدر در رکاب پیامبر اسلام (ص)، شرکت نمود و جنگید و به دست «حبان بن عرقه» که تیری به گلویش زد، به شهادت رسید.
از انس بن مالک، نقل شده که بعد از شهادت حارثه، مادرش به پیامبر خدا (ص) گفت: «ای رسول الله (ص)، از محبت من به حارثه آگاهی. اگر بدانم که در بهشت جای دارد، صبر و شکیبایی می کنم. وگرنه خواهید دید که چه می کنم.»
رسول اکرم (ص) فرمود: «یک بهشت نیست، بلکه بهشت های بسیاری است و حارثه در برترین آنهاست.» و به عبارتی فرمودند: «او در فردوس برین است.»