آخرین پیامبر خدا حضرت محمد (ص) نه تنها مسلمانان بلکه تمام انسانها را به نیکی و انجام کارهای پسندیده سفارش کرده اند یکی از این سفارشات توصیه به ذکر خدا گفتن است در تحف العقول آمده است:
«می خواهید به شما بگویم بهترین اعمال شما و پاکیزه ترین اعمال در نزد پروردگارتان چیست؛ عملی که بیشتر از هر چیز درجات شما را بالا می برد و از زر و سیم دنیا برای شما سودمندتر است، و بهتر از جنگ و کشتار و کشته شدن در راه خداست؟ گفتند: آری، ای پیامبر خدا بگو: فرمود: بسیار ذکر خدا کردن و به یاد خدا بودن.»
در حدیثی دیگر پیامبر اکرم (ص) فرمود: «ذکر خدا در همه حال و به یاد خدا بودن (اهمیت بسیار دارد) و این به آن معنی نیست که فقط سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر بگویی، بلکه به این معنی است که هنگامی که به کار حرامی (خوراک حرامی، نگاه حرامی، سخن حرامی و ...) برسی، (خدای عز و جل را به یادآوری) از او بترسی و آن را ترک کنی.»
البته اذکار لسانی و از جمله تسبیحات اربعه، و لا اله الا الله، و لا حول و لا قوه الا بالله.... و اذکار قلبی اهمیت بسیار دارد ولیکن «ذکر عملی» و تذکر خدا به هنگام هر عمل و اقدام نیز از اهمیتی فوق العاده برخوردار است، به خصوص که اگر این یاد کردن سبب شود تا شخص هر عملی را به قصد قربت و برای خدا انجام دهد، حتی نوازش کردن کودک خود را و کارهای خلاف را ترک کند.
«ابوذر! در هر کاری که می کنی قصد قربت کن (و آن کار را برای خدا انجام ده) حتی در خواب و خوراک مثلا: بگو، بدن من برای سالم ماندن و ادامه حایت و ادای وظایف و تکالیف مختلف خود از جمله عبادت و نماز و روزه نیاز به خوراک و خواب دارد پس برای خدا به مقدار لازم می خوابم و غذا می خورم برای توان یافتن بر انجام دادن وظایف کودک نیاز به محبت و نوازش دارد او را برای خدا نوازش می کنم و همینطور دیگر کارها بدینسان در همه اعمال می توان قصد به قربت کرد و به آنها جهت الهی داد تا بدل به نور گردن و باقی بمانند و رد سرای جاودان به صورت نور و زیبایی به انسان بازگردند و در نزد خدای متعال وسیله رحمت و تقرب باشند و سبب حشر انسان با اولیای خدا شوند.»