ویژگی های برجسته هنر ساسانی

ویل دورانت درباره هنر ساسانیان می گوید:
''از ثروت و جلال شاپورها، قبادها و خسروها چیزی جز بقایای هنر دوران ساسانی به جا نمانده است. اما همین مقدار کافی است که ما را از دوام و قابلیت انعطاف هنر ایران از زمان داریوش و پرسپولیس تا دوران شاه عباس و اصفهان به شگفت آورد.'' (ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج 1 صفحه251).

درباره نساجی آن عهد می گوید:
''صنعت نساجی ساسانیان از طرحهای نقاشی، مجسمه سازی، سفال سازی و سایر اشکال تزبینی بهره مند شد. پارچه های حریر، مطرز، دیبا و دمشقی، گستردنی ها، روپوش های صندلی، سایبان ها، چادرها و فرش ها با حوصله بسیار و مهارت بافته و آنگاه به گونه رنگهای زرد، آبی و سبز، رنگ آمیزی می شدند.'' (همان مدرک، صفحه 254).

درباره صنعت سفالسازی می گوید:
''از سفالینه های زمان ساسانیان جز قطعاتی که برای استفاده روزمره ساخته شده بود چیزی به جا نمانده است، معهذا صنعت سفالینه سازی در دوران هخامنشیان بسیار پیش رفته بود و ظاهرا در سلطنت ساسانیان نیز تا حدی ادامه یافت و بعد از غلبه اعراب تکمیل شد.'' (همان مدرک صفحه 255).

ویل دورانت مدعی است که:
''بر روی هم هنر ساسانیان نمایاننده باز خیزی از چهار قرن انحطاط دوران اشکانیان است؛ اگر ما به قید احتیاط از بقایای آن قضاوت کنیم باید بگوییم که در کمال و عظمت به پای هنر دوران هخامنشی نمی رسد. همچنین از حیث ابداع، ریزه کاری و ذوق با هنر ایران بعد از اسلام برابری نتواند کرد.''

ویل دورانت در خاتمه این فصل می گوید:
''هنر ساسانی با اشاعه شکل ها و دواعی هنری خود در هندوستان، ترکستان و چین در مشرق، و سوریه، آسیای صغیر، قسطنطنیه، بالکان، مصر و اسپانیا در مغرب، دین خود را ادا کرد. شاید نفوذ آن به هنر یونان یاری کرد تا از ابرام در نمایش تصویر های کلاسیک دست بردارد و به روش تزیینی بیزانتی گراید. به هنر مسیحیت لاتین کمک نمود تا از سقف های چوبی به طارم ها و گنبدهای آجری یا سنگی و دیوارهای دعامه ای عطف توجه کند. هنر ساختن دروازه ها و گنبدهای بزرگ که خاص معماری ساسانی بود به مسجدهای اسلامی و قصرها و معابد منتقل شد.''
''هیچ چیز در تاریخ گم نمی شود، دیر یا زود هر فکر خلاق فرصت و تحول می یابد و رنگ و شراره خود را به زندگی می افزاید.'' (همان مدرک صفحه 256).