ملخ در روایات

حضرت علی (ع) فرمودند: «و إن شئت قلت فی الجرادة، إذ خلق لها عینتین حمراوین، و أسرج لها حدقتین قمراوین، و جعل لها السمع الخفی، و فتح لها الفم السوی، و جعل لها الحس القوی، و نابین بهما تقرض، و منجلین بهما تقبض. یرهبها الزراع فی زرعهم، و لایستطیعون ذبها (ردها) و لو أجلبوا بجمعهم، حتی ترد الحرث فی نزاوتها، و تقضی منه شهواتها، و خلقها کله لایکون إصبعا مستدقة؛ اگر خواهی از شگفتی ملخ سخن بگویم که خدا برای او دو چشم سرخ، دو حدقه چونان ماه تابان آفرید و به او گوش پنهان و دهانی متناسب با اندامش بخشیده است. دارای حواس نیرومند و دو دندان پیشین است که گیاهان را می چیند و دو پای داس مانند که اشیاء را برمی دارد. کشاورزان برای زراعت از آنها می ترسند و قدرت دفع آنها را ندارند گرچه همه متحد شوند. ملخ ها نیرومندانه وارد کشتزار می شوند و آنچه میل دارند می خورند، در حالی که تمام اندامشان به اندازه یک انگشت باریک نیست».