روایات وارده از رسول اکرم بر وجود حیات برزخ

و از جمله ادله بر زندگی در برزخ قول پیامبر اکرم (ص): «القبر روضة من ریاض الجنة، أو حفرة من حفر النیران؛ قبر باغی است از باغهای بهشت یا گودالی است از گودال های آتش» (بحارالانوار ج6 طبع حروفی ص 205)، و عین مضمون این حدیث از حضرت امام سجاد (ع) نیز روایت شده است (بحارالانوار ج6 ص 215-214).
گرچه انسان پس از مرگ به آن بهشت قیامتی یا دوزخ قیامتی نرسیده است، ولیکن مثال و نمونه ای از آنها که همان باغی از باغ های جنان، و یا حفره ای از حفرات نیران است بر او ظاهر خواهد شد. دلیل دیگر بر حیات برزخی، قول رسول خداست که فرمود: «من مات فقد قامت قیامته؛ هر کس بمیرد قیامت او بر پا شده است» (احیاء العلوم ج4 ص 423) و دلیل دیگر قول رسول خداست (ص): «إن أولیآء الله لا یموتون، ولکن ینقلون من دار إلی دار؛ اولیای خدا نمی میرند، ولیکن از خانه ای به خانه دگر انتقال می یابند».
و تمام این وجوه را امام فخر رازی در تفسیر خود، در ذیل تفسیر همین آیه مبارکه: «بل أحیآء عند ربهم یرزقون؛ بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند» (آل عمران/169) بیان میکند. و نیز شیخ طبرسی در تفسیر "مجمع البیان" در ذیل این آیه فرموده است: از رسول خدا (ص) روایت شده است که: چون جعفربن ابیطالب در جنگ موته شهید شد، رسول خدا فرمود من جعفر را دیدم که با دو بال با فرشتگان الهی در بهشت در پرواز بود. اگر به مجرد مردن، روح برزخی و صورت برزخی هم از بین برود، پس دو بال داشتن و طیران با ملائکه در بهشت معنی ندارد.