صدف شناسی و هواشناسی عنکبوت آبی

عنکبوت آبی زیر آب، زندگی می کند. وی برای خود، کلبه ای می بافد و تابستان را زیر آب می ماند. وقتی که زمستان رسید کلبه اش را ول کرده و صدفی را در کرانه دریا، یا در آبهای کم، پیدا می کند و به درون آن میرود و آنرا می بندد و در آن می ماند تا هنگامی که بهار آید. در آغاز بهار، از آن، بیرون می آید و بافته ای نازک، بر شکم خود می بافد. این بافته با آن که نازک است، محکم است. سپس این بافته از شکمش، کمی جدا می شود و همانقدر که جدا شده از هوا پر می شود. چون عنکبوت از شکم نفس می کشد. وی از همین هوا در زیر آب، استفاده می کند. سپس تارهائی را می ریسد تا آنها را طناب خانه نوینش، قرار دهد. آنگاه کلبه اش را زیر آب می سازد. سپس بر روی آب می آید و شکمش را تو می برد تا مقداری هوا در میان شکمش و بافته اش قرار گیرد آنگاه بزیر آب می رود و شکمش را در دهانه کلبه اش قرار می دهد تا هوا، از آن بیرون آید و در درون کلبه اش، قرار گیرد. این کار را چندین بار تکرار می کند تا کلبه از هوا پر شود و در اثر سبکی هوا، بالا آید ولی طنابهائی که قبلا نامبرده شد، نمی گذارند که کلبه بروی آب آید.
عنکبوت آبی، هر چیزی را که ببیند، شکار می کند و فورا آنرا می خورد و هرگاه که گرسنه نباشد، شکار خود را در کلبه خود نگاه می دارد. تردیدی نیست که کارهائی که عنکبوت آبی انجام می دهد، کارهائی است که از روی فکر و عقل و علم برخاسته است، در حالیکه حیوانات بطور یقین فاقد هر سه آنها می باشد. آیا این جانور، صدف شناسی را، نزد که آموخته و در کدام دانشگاه تحصیل کرده است؟ وی از کجا می داند که صدف قلعه خوبی است در زمستان برای آسایش؟ آیا بافندگی را چگونه یاد گرفته و نزد که آموخته است تا بوسیله شکمش بافندگی کند؟ آنهم بافته ای ببافد نازک و محکم، که بافتن آن، تخصص لازم دارد؟ آیا ماده اولیه بافته های خود را، از کجا شناخته؟ و از کجا بدست می آورد که گاه با آن بافندگی می کند و گاه ریسندگی! گاه پارچه می بافد و گاه تناب و کلبه اش را بوسیله همان تنابها، محافظت می کند و آنرا ازین سو به آن سو شدن نگاه می دارد؟! این حیوانات، هواشناس نیز می باشند. او می داند که هوا از لحاظ وزن سبکتر از آب است و اگر هوا در زیر آب باشد، بروی آب خواهد آمد. این جانور تنها، کارهای خردمندانه انجام نمی دهد بلکه کارهایش، هم خردمندانه می باشد و هم عالمانه! در حالیکه خود، فاقد هر دو می باشد.
آری دانشمندی بسیار دانا و خردمند، وی را راهنمائی می کند، این دانشمند کیست و به چه زبان با وی سخن می گوید و چگونه این لطیفه های دانش را بوی می فهماند و چگونه این حیوان را، مطیع راهنمائیهای خود کرده است؟ کسی که زبان عنکبوت آبی را بداند بسیار بسیار دانا خواهد بود و کسی عنکبوت های آبی را همیشه مطیع فرمانهای خود بگرداند، بسیار بسیار توانا خواهد بود. چنین کسی، همیشه بوده و همیشه هست و همیشه خواهد بود. آیا پیدایش عنکبوت آبی با این همه ویژگیها، نشانه عقل کامل و حکمت عالی و دانش نامتناهی پدید آورنده وی نمی باشد؟ قطعا در میان انسانها مردمانی لجباز و متعصب و خودخواه یافت می شوند که قدرت بر دادن جواب مثبت ندارند.