شکایت قرآن، مسجد و عترت در قیامت

باری، همان طوری که پیامبر ما مهجور بود و مظلوم بود و حقش را ضایع کردند، قرآن نیز مهجور و مظلوم است.
در کتاب «وسائل الشیعه» از حضرت پیامبر اکرم (ص) روایت شده است که: «در روز قیامت سه گروه شکایت به پیشگاه خداوند متعال می آورند: قرآن و مسجد و عترت. قرآن می گوید: ای پروردگار من! مرا سوزانیدند و پاره پاره کردند و مسجد می گوید: ای پروردگار من، مرا معطل و بدون عمل گذاردند و حق مرا ضایع کردند و عترت می گوید: بار پروردگارا، ما را کشتند و دور کردند و متفرق نموده و فراری دادند؛ و در مقابل پروردگار در دعوای خصومت و دادخواهی به دو زانوی خود می نشینم، پس خداوند عزو جل به من می گوید: من خودم اولویت دارم از شما درباره خصومت و دادخواهی نسبت به آنان .»
از مرحوم شیخ طوسی در مجالس با اسناد خود از زریق روایت کرده است که: «قال أبو عبدالله علیه السلام: شکت المساجد إلی الله تعالی الذین لا یشهدونها من جیرانها، فأوحی الله إلیها: و عزتی و جلالی! لا قبلت لهم صلوة و لا أظهر لهم فی الناس عدالة و لا نالتهم رحمتی و لا جاورونی فی جنتی .» زریق گوید: «حضرت امام صادق (ع) فرمودند: «مساجد شکایت خود را به نزد حق تعالی می برند از همسایگان خود که در آن مساجد حضور به هم نمی رسانند و نمازهای خود را در آن نمی خوانند. خداوند به مساجد وحی می فرستد: سوگند به عزت و جلال خودم که من أبدا نماز آنان را قبول نمی کنم و عدالت آنها را در بین مردم ظاهر نمی سازم و رحمت من شامل حالشان نخواهد شد و هیچگاه در بهشت من با من همنشین نخواهند بود.» (وسائل، ج1، ص303)
قرآن یگانه کتاب هدایت است و در روایت است که: «وای به حال کسانی که قرآن را رها کرده و به دنبال علوم دیگر رفته اند.» اگر انسان تمام علوم دنیا را داشته باشد حتی علوم اسلامی چون فقه و اصول و منطق و فلسفه ولیکن قرآن را نداشته باشد دستش خالی است، و اگر قرآن را داشته باشد همه چیز را دارد و دستش پر است، چون قرآن کلام خدا است و کسی که خدا را دارد همه چیز را دارد و کسی که خدا را ندارد هیچ چیز ندارد.
«پروردگار! کسی که تو را گم کرده است چه چیزی را یافته است! و کسی که تو را یافته است چه چیزی را به دست نیاورده است؟ حقا زیانکار است کسی که به غیر تو راضی شده است و حقا تهی دست است کسی که غیر از تو را بجوید. چگونه امیدی به غیر از تو باشد در حالی که احسان خود را نبریده ای !! و چگونه از غیر تو درخواست شود در حالی که تو عادت بخشش خود را تغییر نداده ای ؟!»