جایگاه پیامبران، امامان و شیعیان در روز قیامت

در «تفسیر علی بن ابراهیم» در ذیل آیه: «فمن زحزح عن النار و أدخل الجنة فقد فاز» (آل عمران/ 185) از امام صادق (ع) آورده است که: چون روز قیامت بر پا شود پیامبر اکرم (ص) را می خوانند و به او یک حلة بهشتی که چون برگ گل است می پوشانند، و سپس او را در طرف راست عرش خدا می ایستانند و پس از آن ابراهیم (ع) را می خوانند و به او یک حلة سفید رنگ می پوشانند و او را در طرف چپ عرش خدا می ایستانند. و سپس امام علی (ع) می خوانند و به او یک حلة چون برگ گل می پوشانند، و او را در طرف راست رسول الله می ایستانند و پس از آن اسماعیل (ع) را می خوانند و به او یک حلة سفید رنگ می پوشانند و او را در طرف چپ ابراهیم (ع) می ایستانند و سپس امام حسن (ع) را می خوانند و به او یک حلة چون برگ گل می پوشانند و او را در طرف راست حضرت امیرالمؤمنین (ع) می ایستانند و پس از آن امام حسین (ع) را می خوانند و یک حلة چون برگ گل به او می پوشانند و او را در طرف راست حسن می ایستانند و سپس هر یک از ائمه را می خوانند و به آنها حله وردیه چون گل می پوشانند و هر یک را به ترتیب در طرف راست مصاحبش می ایستانند و پس از آن شیعیان را می خوانند و آنان در مقابل اینها می ایستند و سپس حضرت زهرا (س) را می خوانند و زنان منسوب به آن حضرت که از ذریه او هستند را می خوانند و شیعیان او را نیز می خوانند و جملگی بدون حساب داخل بهشت می شوند.
در این حال منادی از میان عرش خدا از ناحیه رب العزت و الافق الاعلی ندا می کند: خوب پدری است برای تو ای محمد، که ابراهیم است! و خوب برادری است برای تو، که علی بن ابی طالب است! و خوب دو سبط برای تو هستند سبطان تو، که حسن و حسین اند! و خوب جنینی است برای تو جنین تو، که او محسن است! و خوب ائمه و پیشوایان راشدینی هستند ذریه تو و آنها فلان و فلان هستند! و خوب شیعه ای هستند شیعیان تو! آگاه باشید که محمد و وصی او، و دو سبط او، و امامان از ذریه او ایشانند رستگاران و پس از آن امر می شود که جملگی به بهشت داخل شوند و این است گفتار خداوند: کسی که از آتش دور شود و داخل در بهشت گردد، او حقا رستگار است» (تفسیر قمی، طبع سنگی ص 116و 117)
عیاشی در تفسیر خود گوید یحیی بن مساور گوید: گفتم (به حضرت صادق (ع)) درباره علی (ع) حدیثی برای من بیان کن! فرمود: می خواهی مشروحا بیان کنم و یا آن که مختصرا و مجموعا بیان نمایم؟! عرض کردم: مجموعا و محصلا بیان کن! حضرت فرمود: علی، باب هدایت است؛ هر کس بر او تقدم جوید کافر است و هر کس از او تخلف ورزد کافر است. عرض کردم: قدری بیشتر بیان کن! فرمود: چون روز قیامت شود، منبری را از جانب راست عرش نصب می کنند که دارای بیست و چهار درجه و پلکان است. علی می آید و در دست اوست لواء، و بر منبر بالا می رود، و تمام خلایق بر او عرضه داشته می شوند؛ هر کس او را بشناسد داخل بهشت می شود و هر کس او را نشناسد داخل آتش می گردد. من عرض کردم: آیا از کتاب خدا این مطلب را به من نشان می دهی؟ گفت: آری! آیا این آیه را نخوانده ای که خدا می فرماید: «فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون. هو والله علی بن أبی طالب؛ اعمال شما را به زودی خدا و رسول خدا و مؤمنین می بینند. سوگند به خدا که مراد از مؤمنین علی بن ابی طالب است» (بحارالانوار، طبع حروفی ج7، ص 330 و 331)
و در «تفسیر فرات ابن ابراهیم» از رسول الله (ص) آورده است که: فرمود: جبرئیل (ع) به نزد من آمد و گفت: ای محمد! می خواهی به تو بشارت دهم که به چه چیز از صراط عبور می کنی ؟! گفتم: آری! گفت: به نور خدا عبور می کنی! و علی به نور تو عبور می کند، و نور تو از نور خداست! و امت تو به نور علی عبور می کنند، و نور علی از نور توست! و کسی را که خداوند برای او نوری را با علی قرار نداده باشد پس او دارای نور نیست!»