میرزا سید ابوطالب زنجانی

نام: میرزا سیدابوطالب مجتهد زنجانی
جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا ابوالقاسم موسوی
تولد و وفات: (ح ۱۲۵۹ - ۱۳۲۹) قمری
محل تولد: ایران - زنجان
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی و فقیه اصولی

توضیحات
وی در خانواده‌ای اهل ادب و علم به دنیا آمد. پدر و جدش از معاریف علمای زنجان بودند. در تهران مسکن گزید. وی گرچه با وضع استبدادی زمان خود مخالف بود و عملیات مستبدانه حکام دوره را تنقید می‌کرد، اما از مخالفین مشروطه و از یاران مرحوم شیخ فضل‌الله نوری و آخوند ملامحمد آملی، در واقعهٔ میدان توپخانه نیر به حساب می آمد. تحصیلاتش را در زنجان آغاز کرد و در قزوین ادامه داد، در نجف تکمیل کرد. او شاگر شیخ مرتضی انصاری و شیخ راضی بود و نه سال در نزد حاج سید حسین کوه کمری تلمذ نمود و از برجسته ترین شاگردان وی شد و از او اجازهٔ اجتهاد گرفت و در این مدت «مباحث اصول» را تحریر کرد. در ۱۲۸۶ ق به ایران ‌آمد. سید ابوطالب در میان مردم به درستی و تبحر علمی معروف، و مرجع حل اشکالات علمی بود. در تهران درگذشت و در مشهد در کنار شیخ بهائی دفن شد. از آثار وی: احکام اوانی الذهب و الفضهٔ؛ ایضاح السبل فی الترجیح و التعادل؛ رشحهٔ الخواطر، در احتیاط و توقف؛ کیمیاء سعادت؛ التنقید فی احکام التقلید؛ غایهٔ المرام فی احکام الصیام؛ مراهٔ العصر؛ الکفایهٔ، در درایهٔ؛ المقابیس فی اصول الفقه؛ مناسک الحج؛ حکم الربا فی جمیع الادیان؛ نسامح؛ الحق المصاب؛ طیف الخیال.