اقدامات جعفر، برادر امام حسن عسکری (ع) بعد از شهادت ایشان

«جعفر» برادر امام عسکری علیه السلام برخلاف سیره پدر و برادر گرامی اش رفتار می کرد. از امام هادی علیه السلام درباره پسرش «جعفر» روایت شده است که به بعضی از اصحابش فرمود: «تجنبوا ولدی جعفر فانه منی بمنزله ابن روح.....، »، از فرزندم «جعفر» دوری کنید، چرا که او (در سیره ما نیست و) نسبت به من به منزله فرزند نوح است..». «جعفر» پس از رحلت امام عسکری علیه السلام به یک سری اقدامات روی آورد که در شأن او نبود. اینک به برخی از آنها اشاره می کنیم.

* نماز بر پیکر امام علیه السلام

«جعفر» در آغاز، خواست که بر پیکر برادر، نماز بخواند که ناگهان امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظاهر شد و فرمود: «تأخر یاعم فانا احق بالصلاه علی ابی»، (ای عمو ! کنار برو، من شایسته ترم که بر جنازه پدرم نماز بخوانم.)

* ادعای امامت و جانشینی

«جعفر» به وزیر عباسی «عبیدالله بن یحیی بن خاقان» گفت: مقام برادرم را به من بدهید، من سالانه 20/000 دینار بابت آن به شما می پردازم. وزیر در پاسخ به این خواسته «جعفر» گفت: «ای احمق! سلطان برای کسانی که گمان می کنند پدر و برادر تو امام بودند شمشیرش را آماده کرده است، با این وجود موفق نشده است آنان را از عقیده منصرف نماید، اگر تو نزد شیعیان از همان مقام پدر و برادرت بهره مندی، نیازی به تأیید سلطان و یا غیرسلطان نداری و اگر آن مقام را نداری سلطان نمی تواند این مقام را به تو بدهد.» سپس وزیر او را مورد اهانت قرار داد و دیگر اجازه نداد که «جعفر» به نزدش برود. او پس از ناامیدی از وزیر، به نزد سلطان رفت و این خواسته را با او در میان گذاشت و مانند همان پاسخ را از خلیفه عباسی نیز دریافت نمود. با توجه به همین ادعای دروغین است که «جعفر» پسر امام هادی علیه السلام در تاریخ «جعفر کذاب» معروف شده است.

* ادعای ارث

«جعفر» در اقدامی دیگر کوشید تا اموال امام علیه السلام را تصاحب نماید. او گفت، برادرش ابو محمد علیه السلام فرزندی ندارد و تنها وارث برادر او است. حکومت هم اجازه داد تا بر اموال برادر مسلط شود.

* تحریک حکومت برای دستگیری امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

«جعفر» با داشتن آگاهی به وجود فرزندی برای برادرش امام حسن عسکری علیه السلام و پس از ناامیدی از این که خود را جانشین برادر خود قرار دهد، به معرفی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به حکام عباسی و سعایت از او اقدام نمود، و این پس از ناکام شدنش در برابر هیئت قمی ها بود. «جعفر» از پاسخ دادن به آنان عاجز ماند و برای سعایت از آنان به نزد خلیفه رفت و خلیفه هم به هیئت قمی ها گفت: پول هایی که برای «ابو محمد» آورده اید به «جعفر» بدهید. آنان گفتند: ما تنها با شرایطی این پول را تحویل می دهیم؛ زیرا مردمی که این پول ها را به ما داده اند چنین شرطی را قرار داده اند. «جعفر» خواست که خلیفه آنان را زندانی کند، اما خلیفه به خواسته «جعفر» پاسخ منفی داد و آنان را آزاد نمود. در خارج از شهر امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خادمش را به سوی آنان فرستاد و با دادن نشانی و گزارش هایی که حضرت بیان داشت، آنان اموال را تحویل دادند. «جعفر» مجددا به نزد «معتمد» خلیفه عباسی رفت و گفت: هیئت قمی ها اموال را به مهدی (عج) تحویل داده اند، به این ترتیب مقدمات هجوم به بیت امام( عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراهم شد. آنان منزل امام را غارت کردند، امام علیه السلام از غفلت آنان استفاده کرد و از منزل خارج شد، اما مادر گرامی حضرت را دستگیر و بازجویی کردند و...

* توبه جعفر

درپایان این بحث متذکر می شویم که امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در توقیعی در پاسخ به پرسش یکی از شیعیان درباره عمویش «جعفر»، به «محمدبن عثمان بن سعید عمری» می نویسد که عمویش «جعفر» و فرزندانش؛ مانند برادران حضرت یوسف علیه السلام سرانجام کار توبه کرده اند. (اما سبیل عمی جعفر و ولده فسیل اخوه یوسف علی نبینا و آله علیه السلام).