پاسخ به شبهه طلب فرزند پسر توسط ائمه علیهم السلام

یکی از شبهاتی که در بحث تساوی حقوق زن و مرد مطرح است، این است که اگر بین زن و مرد و دختر و پسر فرقی نیست چرا ائمه علیهم السلام دستور داده اند که اگر خواستید فرزند شما پسر باشد، دعا کنید و یا .... آیا نشانه برتری بر دختر نیست؟
پاسخ این شبهه آن است که، اولا: سیره خود ائمه علیهم السلام این بود که وقتی خداوند فرزندی به آنان می داد، هرگز سؤال نمی کردند که این فرزند، پسر است است یا دختر.
ثانیا: گاهی سخن در این است که زن بهتر است یا مرد؟ پسر بهتر است یا دختر؟ و یک وقت بحث در این است که برای پدر کدامیک از اینها نافع تر است، در بحث قرآن شناسی بحث در موضوع تکامل، یک مطلب است و بحث این که در مسائل اقتصادی کدامیک از دختر و پسر، به حال پدر بیشتر نافع هستند، مطلب دیگری است. در معارف انسانی بین زن و مرد و دختر و پسر فرقی نیست، و راه را خدا برای همه مقرر کرده است اما اگر پدر بخواهد بهره ببرد، البته از پسر، بهره بیشتری می برد و پسر می تواند از مشکلات او را در دوران سالمندی حل کند و این نه بدان معناست که از نظر خدا هم پسر، بهتر از دختر است، یا عندالعقل پسر بهتر از دختر است. بلکه معنایش این است که پسر غالبا برای پدر خدمتگزار است وگرنه از نظر قرآن ذات اقدس اله می فرماید: «ان أکرمکم عند الله أتقاکم؛ » (حجرات/ 13) و نیز در جایی دیگر می فرماید: «من عمل صالحا من ذکر أو أنثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاة طیبه؛ » (نحل/ 97) پس باید توجه داشت که این دو مسأله با هم خلط نشود.
ثالثا: سر این که ائمه علیهم السلام پسر مسألمت می کردند، این بود که می خواستند جانشین و امام بعدی آنها، محفوظ بماند و امامت یعنی رهبری، پشتوانه اش ولایت است و ولایت اختصاصی به مرد، ندارد. گرچه رسالت – که کار اجرایی است- مخصوص مردان است. اما در بخش ولایت – که اصل، و پشتوانه است و انسان ولی الله و خداوند ولی او است- هیچ تفاوتی بین زن و مرد نیست. بنابراین اگر امامان معصوم علیهم السلام از ذات اقدس اله، پسر مسئلت می کردند، برای آن بود که جای آنها را بگیرد و رهبری جامعه را بعد از آنها به عهده داشته باشد و رهبری، یک کار اجرایی است که مخصوص مردان است.

منـابـع

کلیــد واژه هــا