پاسخ به شبهه تناقض آیات قرآن با شفاعت پیامبر
فارسی 2453 نمایش |اشکال:
اشکالی وجود دارد مبنی بر این که پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «انی رسول الله و ما ادری ما یفعل بی؛ من فرستاده خدایم و نمی دانم با من چگونه رفتار خواهد شد.» این جمله عین مضمون یکی از آیات قرآن کریم است: «قل ما کنت بدعا من الرسل و ما ادری ما یفعل بی و لا بکم؛ بگو من از میان پیامبران، نو ظهور و تازه نیستم و خبر ندارم که با من یا با شما چگونه رفتار میشود.» (احقاف /9)
ممکن است این اشکال در اذهان پدید آید که مفاد این آیه با آنچه مسلم و قطعی میان مسلمین تلقی شده است که رسول اکرم از مقام محمود خویش در معاد و از شفاعت خویش برای برخی از گنهکاران اطلاع داده است منافات دارد. بلکه اساسا با وعده ای که در برخی آیات کریمه رسیده است از قبیل: «و لسوف یعطیک ربک فترضی؛ و زود باشد که پروردگارت آنفدر به تو عطا کند که راضی شوی» (ضحی/ 5) و یا با این آیه: «لیغفر لک الله ما تقدم من ذنبک و ما تأخر؛ تا خدا گناه گذشته و اخیرت را برطرف سازد» (فتح/ 2) منافات دارد.
پاسخ:
پاسخ این است که مفاد آیه کریمه همانطور که از مضمون حدیث بالا نیز دانسته می شود این است که نتیجه اعمال انسان و بالاخره سرنوشت انسان که عاقبت به کجا می انجامد برای هیچکس قطعی و روشن نیست. فقط خداوند است که از عاقبت قطعی آگاه است و اگر دیگران آگاهی می یابند تنها به وسیله وحی الهی است. پس آیه ای که نفی میکند اطلاع بر سرنوشت نهایی را، مربوط است به اینکه پیغمبر یا کس دیگر با اتکا و اطمینان به خود و عمل خود پیش بینی کند و اما آیاتی که نشان می دهد پیغمبر اکرم از عاقبت امر خود و یا دیگران آگاه است به حکم وحی الهی است.
منـابـع
مرتضی مطهری- عدل الهی- صفحه 328
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها