محمد بن ابی سعید
از شهداء «بنی هاشم» در واقعه عاشورا سال 61 هـ.ق در کربلا است.
وی از خاندان «ابی طالب» و «آل عقیل» می باشد (آن چنانکه در تاریخ آمده، شهداء آل عقیل را بین 7 تا 9 نفر ذکر کرده و می بینیم که سیدالشهداء (ع) در روز عاشورا، وقتی فرزندان عقیل به میدان می رفتند، دعایشان نمود و قاتلان آنها را لعنت و آل عقیل را به مقاومت دعوت و به بهشت مژده داد.)
پدرش: ابی سعید
پدر بزرگش: عقیل فرزند ابی طالب
مادرش: ام ولد (کنیزی که از مولایش فرزند آورده) بود.
محمد در عاشورا سال 61 هـ.ق، نوجوانی بود، بلکه به نقل برخی مقاتل چون «ابصارالعین» او نابالغ و هفت ساله بوده است.
بیشتر مورخین، چگونگی شهادتش را اینگونه از حمید بن مسلم ازدی توصیف کرده اند که هنگامی که امام حسین (ع) از اسب به زمین افتاد، نوجوانی وحشت زده و نگران از خیمه بیرون دوید و به سم چپ و راست نگاه می کرد که ناگهان سواری از دشمن بر او حمله کرد و تیری به او انداخت و وی را به شهادت رساند. حمید بن مسلم که خود از شاهدان عینی در این واقعه بوده می گوید: سئوال کردم آن نوجوان کیست؟ گفته شد، محمد بن ابی سعید.
از نام و نشان سوار پرسیدم: گفتند: «لقیط بن ایاس جهنی» است.
هشام کلبی می گوید: این ماجرا به نقل از «هانی بن ثبیت حضرمی» (این مرد ملعون از دشمنان حسین (ع) و از سپاه عمر بن سعد و جزو افرادی بود که با اسب بر پیکر امام حسین (ع) تاخت.) نیز اینگونه نقل شده که «من در کربلا موقع کشته شدن حسین بن علی (ع) حاضر بوده و جزو ده نفر سواره که اسبها را در میدان جولان دادیم، ناگهان نوجوانی از اهل بیت حسین که چوبی در دست و پیراهنی در بر داشت، وحشت زده از خیمه بیرون دوید و به چپ و راست می نگریست در این هنگام سواری بر او نزدیک شد و بدن او را با شمشیر پاره کرد.»
هشام کلبی می گوید: «همین هانی بن ثبیت او را شهید کرد ولی به جهت بیم و ترس و حیا، خود را پنهان کرد.»
برخی قاتل محمد بن ابی سعید را «ابن زهیر الازدی» و «لقیط بن ایاس [یاسر] جهنی» مشترکا با هم می دانند.
این بزرگوار در زیارت ناحیه مقدسه مورد خطاب و سلام امام زمان (ع) واقع و قاتلش مورد لعنت آن حضرت قرار گرفته است.
السلام علی «محمد بن ابی سعید بن عقیل» و لعن الله قاتله «لقیط بن ناشر الجهنی».
Sources :
محمد سماوی- ابصار العین
حاج شیخ عباس قمی- نفس المهموم
ابوالفرج اصفهانى- مقاتل الطالبین
گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم- موسوعة الامام الحسین به نقل از: العبرات محمودی، الحدائق الوردیه، الدمعة الساکبه، مناقب، و...