پیامبر اسلام مایه ی مصونیت مردم از عذاب

اعمال زشت انسان واکنشی در این جهان و پیامدی در سرای دیگر دارد، یکی از آثار گناه در جامعه نزول عذاب است که در آیات قرآن و احادیث بر آن تصریح شده است و کافی است که در این مورد آیات مربوط به نابودی اقوام سرکش را مطالعه نماییم. ولی یکی از آثار وجود پیامبر اکرم (ص) این است که تا او در میان مردم است خدا آنان را با نزول عذاب مجازات نمی کند و به این ویژگی در آیه ی زیر تصریح شده است: «و ما کان الله لیعذبهم و أنت فیهم وما کان الله معذبهم و هم یستغفرون؛ هرگز خدا آنان را مجازات نمی کند تا تو در میان آنان هستی هم چنانکه عذاب نمی فرست تا طلب آمرزش می نمایند.» (انفال/ 33) در حقیقت وجود پر برکت تو که "رحمة للعالمین" هستى مانع از آن است که بر این گناهکاران بلا نازل گردد، و همانند اقوام گذشته که به طور دسته جمعى و یا انفرادى با وسائل مختلف از میان رفتند، نابود گردند.
نخستین کسی که چنین ویژگی را از قرآن استخراج نمود، مولی الموالی امیرالمؤمنان (ع) است وی در یکی از کلمات قصار خود می فرماید: «کان فی الأرض أمانان من عذاب الله وقد رفع أحدهما فدونکم الآخر فتمسکوا به، أمآ الأمان الذی رفع فهو رسول الله (ص) وأمآ الأمان الباقی فالاستغفار قال الله تعالی: "ما کان الله لیعذبهم و أنت فیهم"؛ در روی زمین دو وسیله ی امنیت مؤثر وجود دارد: یکی برداشته شده، به دیگری چنگ بزنید، آنچه برداشته شد، پیامبر خدا است، و آنچه باقی است طلب آمرزش است خدا می فرماید: شأن خدا نیست که آنان را مجازات کند تا تو در میان آنان هستی.»
از آیه فوق و این حدیث روشن مى شود که وجود پیامبران وسیله مؤثرى براى امنیت مردم در برابر بلاهاى سخت و سنگین و پس از آن استغفار و توبه و روى آوردن به درگاه حق عامل دیگرى است. اما اگر عامل دوم نیز برچیده شود جوامع بشرى هیچگونه مصونیتى در برابر مجازات هاى دردناکى که به خاطر گناهانشان در انتظار آنهاست نخواهند داشت، این مجازاتها در شکل حوادث دردناک طبیعى و یا جنگ هاى خانمانسوز و ویرانگر یا اشکال دیگر آشکار مى شوند، همانگونه که انواع مختلف آن را را تا کنون دیده یا شنیده ایم.
در دعاى کمیل که از حضرت على (ع) نقل شده مى خوانیم: «اللهم اغفر لى الذنوب التی تنزل البلاء؛ خداوندا گناهانى را که مایه نزول بلاها مى شود بر من ببخش.» این تعبیر نشان مى دهد که اگر استغفار نباشد بسیارى از گناهان مى توانند سرچشمه نزول بلاها شوند.

Sources

Keywords