ثواب ذکر لاحول و لا قوة الا بالله

ثواب گفتن لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم
«عن هشام بن سالم قال سمعت أبا الحسن الرضا ع کان یقول من قال لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم دفع الله عزوجل بها عنه سبعین نوعا من البلاء أیسرها الخنق؛ هشام بن سالم مى گوید که: از امام رضا (ع) شنیدم که مى فرمود: کسى که ذکر لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم (هیچ توان و قوتى نیست مگر با یارى خداوند بزرگ) را بگوید، خداوند عزوجل هفتاد نوع بلا را از او دور مى کند که ناچیزترین آنها، خفگى است».

ثواب کسى که در هر روز یک صد بار لا حول و لا قوة الا بالله بگوید
«عن عمرو بن یزید عن أبی عبد الله ع قال من قال فی کل یوم مائة مرة لا حول و لا قوة إلا بالله دفع الله بها عنه سبعین نوعا من البلاء أیسرها الهم؛ عمروبن یزید از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که در هر روز صد بار «لا حول و لا قوة الا بالله» بگوید، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد که ناچیزترین آنها، غم و اندوه است».

ثواب کسى که به هنگام بیرون رفتن از خانه اش «بسم الله و لا حول و لا قوة الا بالله» بگوید
«عن أبی سعید الخدری عن النبی ص قال من قال إذا خرج من بیته باسم الله قال الملکان هدیت فإن قال لا حول و لا قوة إلا بالله قالا وقیت فإن قال توکلت على الله قالا کفیت فیقول الشیطان کیف لی بعبد هدی و وقی و کفی؛ ابوسعید خدرى از رسول خدا (ص) روایت کرده است که فرمود: کسى که به هنگام بیرون رفتن از خانه اش «بسم الله» بگوید، آن دو فرشته (اى که نگهبان اویند) گویند: هدایت شدى؛ و اگر «لا حول و لا قوة الا بالله» بگوید، آن دو مى گویند: حفظ شدى؛ و اگر «توکلت على الله» بگوید، آن دو گویند: کفایت شدى؛ پس شیطان مى گوید: من چگونه مى توانم بر بنده اى که مورد هدایت و حفظ (خداوند) قرار گرفته و خداوند امور (زندگانى) او را کفایت کرده است، غلبه کنم (و او را بفریبم)».

ثواب کسى که شب هنگام صد بار تکبیر بگوید
«عن أبی حمزة الثمالی قال سمعت علی بن الحسین ع یقول من کبر الله عند المساء مائة تکبیرة کان کمن عتق أعتق مائة نسمة؛ ابوحمزه ثمالى گوید که از امام زین العابدین (ع) شنیدم که مى فرمود: کسى که به هنگام شب صد بار تکبیر بگوید، ثواب کسى را دارد که صد بنده (در راه خدا) آزاد کرده باشد».

ثواب کسى که پس از نماز صبح ده مرتبه بگوید «سبحان الله العظیم و بحمده و لا قوة إلا بالله العلی العظیم»، و ثواب کسى که در تعقیب هر نماز بگوید «اللهم اهدنی من عندک و افض على من فضلک و انشر على من رحمتک و انزل على من برکاتک»
«عن سالم المکی عن أبی جعفر ع قال أتى النبی ص رجل یقال له شیبة الهذلی فقال له یا نبی الله إنی شیخ کبیر قد کبرت سنی و ضعفت قوتی عما کان تعودته نفسی من صلاة و صیام و حج و جهاد فعلمنی یا رسول الله کلاما ینفعنی الله به و خفف علی یا رسول الله فقال أعد فأعاد ثلاث مرات فقال له النبی ص ما حولک شجرة و لا مدرة إلا قد بکت من رحمتک فإذا صلیت الصبح فقل عشر مرات سبحان الله العظیم و بحمده و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم فإن الله عز و جل یعافیک بذلک من العمى و الجنون و الجذام و الفقر و الهدم فقال یا رسول الله هذا للدنیا فما للآخرة قال تقول فی دبر کل صلاة اللهم اهدنی من عندک و أفض علی من فضلک و انشر علی من رحمتک و أنزل علی من برکاتک قال فقبض علیهن بیده ثم مضى فقال النبی ص أما إنه إن وافى یوم القیامة و لم یدعها متعمدا فتح الله له ثمانیة أبواب من الجنة یدخل من أیها شاء؛ سالم مکى از امام محمد باقر (ع) نقل کرده است که مردى بنام شیبه هذلى به خدمت رسول خدا (ص) شرفیاب شد و عرض کرد: اى پیامبر خدا! من پیرمردى سالخورده ام، و دیگر توانائى آنچه را که قبلا انجام مى دادم -از قبیل نماز و روزه و حج و جهاد- را ندارم، پس ذکرى به من تعلیم کن که گفتن آن براى من آسان، و ثوابى بهمراه داشته باشد، حضرت فرمود: آنچه را که گفتى تکرار کن! و آن مرد سالخورده سه بار کلام خود را تکرار کرد آنگاه رسول خدا (ص) به او فرمود: هر آنچه پیرامون تو را فرا گرفته است -از درخت تا زمین سنگلاخ- همگى از روى شفقت و ترحم بر حال تو گریستند، هنگامى که نماز صبح خود را بجاى آوردى، ده بار بگو «پاک و منزه است پروردگار بزرگ، و ستایش از آن اوست، و هیچ قدرت و نیروئى نیست مگر آنکه (سرچشمه آن) از خداوند بزرگ و والامرتبه است» تا خداوند تو را از دچار شدن به کورى و دیوانگى و جذام و تنگدستى و زیر آوار ماندن در امان دارد. عرض کرد: یا رسول الله! این براى دنیا، براى آخرت چه کنم؟! فرمود: پس از هر نماز، این دعا را بخوان: «بار الها! مرا خود راهنمایى کن، و از بخشش بیکران خود را مرا بهره مند ساز، و سایه رحمت خود را بر سرم بگستران، و برکات خود را بر من فرو ببار». امام محمد باقر (ع) فرمود: پیر مرد پس از شنیدن سخنان رسول خدا (ص) در حالى که مشت خود را مى بست (گویى چیزى در مشت داشت) به راه افتاد، آنگاه رسول خدا (ص) رو به یاران خود کرد و فرمود: اگر روز قیامت فرا رسد، و این اذکار را عمدا ترک نکرده باشد، خداوند هشت درب بهشت (تمام دربهاى بهشت) را بر روى او مى گشاید، تا از هر دربى که خواهد وارد شود».

ثواب کسى که سه بار فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون... را در شب و روز تلاوت کند
«عن الحارث عن أمیر المؤمنین ع قال من قال حین یمسی ثلاث مرات- فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون. و له الحمد فی السماوات و الأرض و عشیا و حین تظهرون لم یفته خیر یکون فی تلک اللیلة و صرف عنه جمیع شرها و من قال مثل ذلک حین یصبح لم یفته خیر یکون فی ذلک الیوم و صرف عنه جمیع شره؛ حارث از امیر مؤمنان على (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که به هنگام شب سه بار «سبحان الله حین تمسون و حین تصبحون* و له الحمد فی السماوات و الأرض و عشیا و حین تظهرون؛ پاک و منزه است خداوند، آن هنگامى که شب را به پایان مى برید و صبح را آغاز مى کنید* و حمد و ستایش از آن اوست چه در آسمانها و چه در زمین، و به شامگاهان و در نیم روز» (روم/ 17-18) بخواند، هیچ خیرى که در آن شب مى باشد از او دریغ نمى شود، و همه بدیهاى آن شب از او دور مى گردد؛ و کسى که همان آیات را در روز بخواند، تمام خیرهاى آن روز به او مى رسد و از تمام بدیهاى آن به دور خواهد ماند».

Sources

Keywords