نیایشی در طلب شفاعت از معصومین علیهم السلام

در «امالی» صدوق روایت می کند که: «قال الصادق جعفر بن محمد علیه السلام: من أنکر ثلاثة أشیآء فلیس من شیعتنا: المعراج والمسآءلة فی القبر والشفاعة؛ حضرت صادق (ع) فرمودند: کسی که سه چیز را انکار کند از شیعیان ما نیست: معراج رسول الله (ص) را و گفتگو و سؤال و جواب در قبر را و شفاعت را» (امالی صدوق، طبع سنگی مجلس 47 ص177)
خداوندا تو می دانی و از ته ضمیر ما خبر داری که نه تنها ما شفاعت را قبول داریم! بلکه غیر از امید به شفاعت موالی خود چهارده معصوم پاک چیز دیگری در بساط نداریم! ولایت آنان و برائت و بیزاری از اعدائشان، سر لوحه لوح ماست که قبل از نوشیدن شیر در ما بوده، و پس از مرگ هم برون نخواهد رفت. دنیا و ما فیها و آخرت و ما فیها را به اهلش و به طالبانش سپردیم و غیر از محبت خالص و بی شائبه این خاندان نه طلبی است و نه مطلوبی.
امشب آن نیست که در خواب رود چشم ندیم  *** خواب در روضه رضوان نکند اهل نعیم
خاک را زنده کند تربیت باد بهار *** سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم
بوی پیراهن گم کرده خود می شنوم *** گر بگویم، همه گویند ضلالی است قدیم
عاشق آن گوش ندارد که نصیحت شنود *** درد ما نیک نباشد به مداوای حکیم
توبه گویندم از اندیشه معشوق بکن *** هرگز این توبه نباشد که گناهی است عظیم
ای رفیقان سفر! دست بدارید از ما *** که بخواهیم نشستن به در دوست مقیم
ای برادر غم عشق آتش نمرود انگار *** بر من این شعله چنانست که بر ابراهیم
مرده از خاک لحد رقص کنان برخیزد *** گر تو بالای عظامش گذری، و هی رمیم
طمع وصل تو می دارم و اندیشه هجر *** دیگر از هرچه جهانم نه امیدست و نه بیم
عجب از کشته نباشد به در خیمه دوست *** عجب از زنده که چون جان به در آورد سلیم
سعدیا عشق نیامیزد و شهوت با هم *** پیش تسبیح ملایک نرود دیو رجیم
(کلیات سعدی طبع فروغی غزلیت، ص237 و 238)
«لی خمسة أطفی بهم حر الجحیم الحاطمه *** المصطفی والمرتضی وابناهما و الفاطمه؛ از برای من پنج نفرند که به واسطه آنها حرارت آتش شکننده و در هم کوبنده دوزخ را فرو می نشانم: یکی از آنها مصطفی است و دیگری مرتضی و امام حسن و امام حسین و فاطمه زهرا است». «اللهم بحقهم و بحق أبنآئهم الطاهرین الطیبین لا سیما ولیک القآئم المنتظر، نور قلوبنا بمعرفتهم وارزقنا لقا´ءهم و شفاعتهم یا أرحم الراحمین؛ بار خدایا به آنان و به حق فرزندان پاکشان به ویژه قائم تو که در انتظارش هستیم دل های ما را به نور معرفتشان نورانی کن و دیدار و شفاعتشان را روزیمان کن ای مهربان ترین مهربانان».

Sources

Keywords