ثواب روزه گرفتن سه روز در ماه

1- «عن محمد بن مروان قال سمعت أبا عبد الله ع یقول کان رسول الله ص یصوم حتى یقال لا یفطر ثم صام یوما و أفطر یوما ثم صام الإثنین و الخمیس ثم آل من ذلک إلى صیام ثلاثة أیام فی الشهر- خمیس فی أول الشهر و أربعاء فی وسط الشهر و خمیس فی آخر الشهر و کان یقول ذاک صوم الدهر و قد کان أبی ع یقول ما من أحد أبغض إلی من رجل یقال له کان رسول الله ص یفعل کذا و کذا فیقول لا یعذبنی الله على أن أجتهد فی الصلاة کأنه یرى أن رسول الله ص ترک شیئا من الفضل عجزا عنه؛ محمدبن مروان مى گوید که از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمود: رسول خدا (ص) آنقدر روزه (مستحبى) مى گرفت تا آنجا که گفته مى شد: افطار نمى کند! و افطار مى کرد تا آنجا که گفتند: روزه نمى گیرد؛ سپس یک روز، روزه مى گرفت و یک روز افطار مى کرد؛ و بعد، روزهاى دوشنبه و پنجشنبه هر هفته را روزه دار بود، تا از آنهم منصرف شد و دیگر در هر ماه سه روز روزه مى گرفت: پنجشنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنجشنبه آخر ماه را، و مى فرمود: در این سه روز، روزه گرفتن به منزله روزه دار بودن تمام عمر است. و پدرم امام باقر (ع) مى فرمود: هیچ کس در نزد من منفورتر از آن شخص نیست که به او گفته مى شود: رسول خدا (ص) چنین و چنان مى کرد، و او بگوید: خداوند مرا براى زیاد کوشش نمودن در نماز عذاب نمى کند، گویى مى پندارد که رسول خدا (ص) کار خیرى را از روى ناتوانى (نعوذ بالله) رها کرده (و او توفیق انجام آن را پیدا کرده) است!».
2- «عن الحلبی عن أبی عبد الله ع قال قال أمیر المؤمنین ع صیام شهر الصبر و ثلاثة أیام فی کل شهر یذهبن ببلابل الصدور و صیام ثلاثة أیام فی کل شهر صیام الدهر إن الله عز و جل یقول فی کتابه- من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها؛ حلبى، از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: امیرالمؤمنین على (ع) فرمود: روزه ماه صبر (ماه رمضان) و سه روز در هر ماه، دل شوره ها (و اضطرابهاى درونى) را مى برد؛ و سه روز روزه گرفتن در هر ماه مانند روزه گرفتن تمام عمر است، خداوند تبارک و تعالى در کتاب خود (در آیه 160 از سوره انعام) مى فرماید: هر کس عمل نیکى بجاى آورد، ده برابر آن پاداش دارد».
3- «عن أحمد بن محمد عن أبی بصیر قال سألت أبا الحسن ع عن الصیام فی الشهر کیف هو فقال ثلاثة أیام فی الشهر فی کل عشرة أیام یوما إن الله عز و جل یقول فی کتابه- من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها ثلاثة أیام فی الشهر صوم الدهر؛ احمدبن محمدبن ابى نصر روایت کرده است که از امام کاظم (ع) درباره روزه گرفتن در ماه سؤال کردم، فرمود: سه روز در ماه، در هر ده روزى یک روز، خداوند در کتاب خود (در آیه 160 از سوره انعام) مى فرماید: هر کس عمل نیکى بجاى آورد، ده برابر آن پاداش دارد، پس سه روز روزه دارى در هر ماه روزه تمام عمر مى باشد».
4- «عن الأحول عمن ذکره عن أبی عبد الله ع أن رسول الله ص سئل عن صوم خمیسین بینهما أربعاء فقال أما الخمیس فیوم تعرض فیه الأعمال و أما الأربعاء فیوم خلقت فیه النار و أما الصوم فجنة؛ احول، از قول مردى، از امام صادق (ع) روایت کرده است که: از رسول خدا (ع) در مورد روزه گرفتن در دو پنجشنبه و چهارشنبه وسط آنها پرسیدند، حضرت فرمود: پنجشنبه روزى است که در آن اعمال بندگان به عرض مى رسند، و اما چهارشنبه روزى است که در آن روز، آتش آفریده شد، و روزه سپر است (از آتش دوزخ)».
5- «عن حریز قال قیل لأبی عبد الله ع ما جاء فی صوم الأربعاء فقال قال علی ع إن الله عز و جل خلق النار یوم الأربعاء فأحب صومه لیتعوذ بالله من النار؛ حریز روایت کرده است که از امام صادق پرسیدند درباره روزه چهارشنبه چه چیزى وارد شده است؟ حضرت گفتند که: حضرت على (ع) مى فرمود: خداوند متعال آتش جهنم را در روز چهارشنبه آفریده است، و او روزه آن روز را دوست دارد تا از آتش جهنم به خدا پناه برده شود».
6- «عن حماد بن عثمان قال سمعت أبا عبد الله ع یقول صام رسول الله ص حتى قیل ما یفطر و أفطر حتى قیل ما یصوم ثم صام صوم داود ع یوما و یوما ثم قبض ص على صوم ثلاثة أیام فی الشهر و قال یعدلن الدهر و یذهبن بوحر الصدر قال قلت جعلت فداک و أی أیام هی فقال أول خمیس فی الشهر و أول أربعاء بعد العشر منه و آخر خمیس منه قال قلت و لم صارت هذه الأیام قال لأن من کان قبلنا من الأمم إذا أنزل علیهم العذاب نزل فی هذه الأیام فصام رسول الله ص هذه الأیام کلها لأنها الأیام المخوفة؛ حمادبن عثمان روایت کرده است که امام صادق (ع) مى فرمود: رسول خدا (ص) آنقدر روزه گرفت تا اینکه گفتند: حضرت افطار نمى کند، و سپس افطار کرد تا اینکه گفتند: روزه نمى گیرد! پس از آن مانند حضرت داود (ع) یک روز روزه مى گرفت و روز دیگر افطار مى فرمود، و در مراحل پایانى عمر، در هر ماه سه روز را روزه مى گرفت و مى فرمود: سه روز روزه گرفتن در ماه برابر (روزه دارى در) تمام عمر است، و کینه و تیرگى درون را از بین مى برد. راوى مى گوید عرض کردم که: فدایت گردم! این روزها کدامند؟ فرمود: اولین پنجشنبه دهه اول، و اولین چهارشنبه دهه دوم، و آخرین پنجشنبه دهه سوم هر ماه است، راوى مى گوید عرض کردم: چرا این روزها تعیین شدند؟ فرمود: زیرا در امتهاى پیش از ما هرگاه عذاب نازل مى شد، در یکى از این روزها بود، و رسول خدا (ص) این روزها را براى روزه گرفتن انتخاب فرمود، چرا که این روزها، روزهاى ترسناکى هستند».
7- «عن یسار بن یسار قال قلت لأبی عبد الله ع لأی شی ء یصام الأربعاء قال لأن النار خلقت یوم الأربعاء؛ بشاربن یسار مى گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: براى چه در روز چهارشنبه روزه گرفته مى شود؟ فرمود: زیرا آتش در روز چهارشنبه آفریده شده است».
8- «عن زرارة قال قلت لأبی عبد الله ع بما جرت السنة من الصوم فقال ثلاثة أیام فی کل شهر الخمیس فی العشر الأول و الأربعاء فی العشر الثانی و الخمیس فی العشر الآخر قال قلت هذا جمیع ما جرت به السنة فی الصوم قال نعم؛ زراره مى گوید که به امام صادق (ع) عرض کردم: در روزه گرفتن، سنت بر چه مبنایى جارى است؟ فرمود: سه روز در هر ماه، پنجشنبه دهه اول، و چهارشنبه دهه دوم، و پنجشنبه دهه آخر. راوى مى گوید: عرض کردم: این همه آن چیزى است که در روزه، سنت بر آن جارى شده است؟ فرمود: آرى».
9- «عن الحسین بن أبی حمزة قال قلت لأبی جعفر ع أو لأبی عبدالله ع صوم ثلاثة أیام فی الشهر أؤخرها فی الصیف إلى الشتاء فإنی أجدهن أهون علی فقال نعم و احفظها؛ حسین بن ابى حمزه روایت کرده است که: به امام محمد باقر (ع) یا امام صادق (ع) عرض کردم: روزه سه روز در ماه از فصل تابستان را به زمستان به تأخیر بیاندازم؟ زیرا آن را بر خودم آسانتر مى بینم، حضرت فرمود: آرى، اما حسابش را به یاد داشته باش».
10- «عن یزید بن خلیفة قال قلت لأبی عبدالله ع إنه یشتد علی الصوم فی الحر فأجد الصداع فقال اصنع کما أصنع أنا إذا سافرت أتصدق کل یوم بمد على أهلی الذی أقوتهم به؛ یزیدبن خلیفه مى گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: روزه داشتن در هواى گرم بر من دشوار است و دچار سردرد مى شوم. فرمود: آنچه را من انجام مى دهم تو نیز همان را انجام ده، اگر به مسافرت بروم به ازاى هر روز یک مد طعام از طعامى را که در اختیار خانواده ام مى گذاردم، (در راه خدا) صدقه مى دهم».

ثواب افطار کردن با آب
«عن ابن سنان عن رجل عن أبی عبد الله ع قال الإفطار على الماء یغسل ذنوب القلب؛ ابن سنان، از مردى نقل کرده است که امام صادق (ع) مى فرمود: افطار کردن با آب، گناهان (و آلودگیهاى ناشى از آن) را از دل مى شوید».

ثواب یک درهم در روز صدقه دادن براى کسى که از سه روز روزه گرفتن در ماه ناتوان است
«حدثنی إبراهیم بن المثنى قال قلت لأبی عبد الله ع إنی قد اشتد علی صوم ثلاثة أیام فی کل شهر فما یجزی عنی أن أتصدق مکان کل یوم أ یکفی أتصدق بدرهم فقال صدقة درهم أفضل من صیام یوم؛ از ابراهیم بن ابى مثنى روایت کرده است که: به امام صادق (ع) عرض کردم: بر من دشوار است که در هر ماه سه روز، روزه بگیرم، آیا اگر به جاى هر روز یک درهم صدقه بدهم کفایت مى کند؟ فرمود: یک درهم صدقه دادن از (ثواب) یک روز روزه بهتر است.

ثواب کسى که در خانه برادر ایمانیش افطار کند
1- «عن داود الرقی قال سمعت أبا عبد الله ع یقول لإفطارک فی منزل أخیک المسلم أفضل من صیامک سبعین ضعفا أو تسعین ضعفا؛ داود رقى از امام صادق (ع) روایت کرده است: (ثواب) افطار کردن تو در خانه برادر ایمانیت، از هفتاد یا نود برابر (ثواب) روزه تو بهتر است».
2- «عن جمیل بن دراج قال قال أبو عبد الله ع من دخل على أخیه و هو صائم فأفطر عنده و لم یعلمه بصومه فیمن علیه کتب الله له صوم سنة؛ جمیل بن دراج از امام صادق (ع) روایت کرده است که: کسى که روزه باشد و بر برادر ایمانیش وارد شود و با او افطار کند و او را از روزه خود باخبر نسازد، تا بر او منت نهاده باشد، خداوند (ثواب) روزه یک سال براى او ثبت مى فرماید».