ابودلف کاتب

«ابودلف محمد بن مظفر کاتب» به «ابودلف مجنون» مشهور است که بعد از درگذشت علی بن محمد سمری، آخرین نایب خاص حضرت صاحب الزمان (عج)، به دروغ ادعای سفارت از سوی حضرت (عج) را داشت.

شخصیت و موقعیت
ابودلف بعد از اینکه چنین اظهار دروغی را کرد، دیوانه شد تا جایی که او را به غل و زنجیر کشیدند. در هر مجلسی حاضر می شد، مردم به او بی اعتنایی می کردند و نزد شیعه (جز مدت کمی پیش از انحرافش) معروف و خوش نام نبود. جماعت شیعه از او و از هر فردی که به او منسوب بود و به دنبال او می رفت، بیزاری می جستند.

انحرافات
از جمله انحرافات ابودلف، این است که او از «مخمسه» محسوب می شد. مخمسه طایفه ای از غلات بودند که می گفتند: پنج تن یعنی سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و عمروبن امیه ضمری از سوی خداوند، وکیل در مصالح عالم هستند. همچنین گفته شده است که مخمسه فرقه ای هستند که به الوهیت اصحاب کساء یعنی حضرات محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین (ع) معتقدند و اینکه آن پنج تن، نور واحدی هستند و روحی که به ایشان حلول نموده، در همه آنان مساوی است و هیچ یک از آنان بر دیگری برتری ندارد.
به هر حال او معتقد به حلول بود و کافر و گمراه و گمراه کننده. مشهور است که او دیوانه بود و این خرافه ها از جنون و بی خردی او سرچشمه می گرفت.