بررسی مسئله آغاز آفرینش در انجیل یوحنا

مسئله آفرینش آن گونه که به صورت مشروح در تورات آمده، در انجیل دیده نمی شود. آفرینش در عهد جدید (عهد جدید، انجیل یوحنا باب اول، ص 144) اینچنین آمده است:
1- در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه «خدا» بود.
2- همان (کلمه) در ابتدا نزد خدا بود.
3- همه چیز به واسطه او آفریده شد و به غیر از او، چیزی از موجودات وجود نیافت.
4- در او حیات بود و حیات، نور انسان بود.
5- و نور در تاریکی می درخشید و تاریکی آن را در نیافت.
6- شخصی از جانب خدا فرستاده شد که اسمش یحیی بود.
7- او برای شهادت آمد تا بر نور شهادت دهد، تا همه به وسیله او ایمان آورند.
8- او آن نور نبود، بلکه بر نور شهادت دهد.
9- آن نور، حقیقتی نود که هر انسان را منور می گرداند و در جهان آمدنی بود.
10- او در جهان بود و جهان به واسطه او آفریده شد و جهان او را نشناخت.
11- او نزد خاصان خود آمد و خاصانش او را پذیرفتند.
12- و اما خدا به کسانی که او را قبول کردند، قدرت داد تا فرزندان خدا شوند. یعنی: به هرکس که به اسم او ایمان آورد.
13- آن ها نه از خون و نه از خواهش جسد و نه از خواهش مردم، بلکه از خدا تولد یافتند.
14- و کلمه «جسم» گردید و میان ما ساکن شد پر از فیض و راستی. و جلال او را دیدیم، جلالی شایسته پسر یگانه پدر.
ملاحظات مربوط به مسئله آفرینش که در عهد جدید (انجیل یوحنا) آمده به قرار زیر است:
1- سه جمله اول انجیل یوحنا به کلی نامفهوم است و مقصود حقیقی گوینده به هیچ وجه آشکار نیست، زیرا مقصود از لفظ «کلمه»بدون شک حضرت عیسی (ع) است، زیرا در جمله 14 صریحا می گوید: «و کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پر از فیض و راستی و جلال او را دیدیم، جلالی شایسته پسر یگانه پدر.» این «کلمه» -که یقینا عیسی می باشد- در نزد خدا بوده است. مقصود از این «نزد» معلوم نیست که آیا عیسی (ع) مانند خدا ازلی بوده است؟ اگر چنین باشد، در این صورت پسر خدا نبوده، بلکه او مانند خدا یک موجود ازلی بوده است. پس به ناچار مقصود این است که خدا عیسی را آفریده و نزد خود نگاه داشته بوده است. با این فرض، اکنون تکرار «کلمه خدا بود» چه معنای دارد؟ این جمله دوباره تکرار می شود که همان (کلمه) در ابتدا نزد خدا بود. این تناقض در دو جمله پیوسته، اساسا قابل هیچ گونه تأویلی نیست.
2- همه چیز به واسطه او آفریده شد و به غیر از او، چیزی از موجودات وجود نیافت. مقصود از این دو جمله روشن نیست: آیا این که خداوند به خاطر او تمامی موجودات را آفریده یا آفریننده او بوده است؟ یابه غیر از او چیزی از موجودات وجود نیافت؟ اگر مقصود این است که آفرینش او بر همه مقدم بوده، این مطلب بیش از آن دوباره گفته شده بود. یعنی: اگر این مضمون را بدین معنی منظور بداریم که: خلقت او بر همه مقدم بود، دو جمله قبلی نیز به همین معنی اشاره کرده و گفته بود: «در ابتدا کلمه نزد خدا بود» مگر این که بگوییم نزد خدا بودن، اعم از تقدم در آفرینش می باشد. ولی کلمه ابتدا ظهورش این است که این وجود، پیش از آفرینش سایر موجودات بوده است. احتمالا مقصود این است که: خداوند در جهان هستی غیر از عیسی (ع) کسی را نیافریده است. اگر چه این مقصود بسیار بعید است. ولی اگر جمله احتمال دومی داشته باشد، منحصر به همین است و این احتمال نیز مخالف واقعیت های محسوس می باشد.
3- این که در جملات 12 و 13 می گوید: «و اما به کسانی او را قبول کردند، قدرت داد تا فرزندان خدا شوند، یعنی به هر کس به اسم او ایمان آورد که نه ازخون و نه از خواهش جسد و نه از خواهش مردم، بلکه از خدا تولد یافتند.» معنای صریح آن، این است که خلقت حواریون که از پدر و مادر و بر اساس قوانین طبیعی ایجاد شده بودند، باطل گشته و آن ها از خود خداوند تولد یافتند!! بنابر آنچه گفته شد معلوم می شود انجیل تحریف اساسی شده و آنچه درباره آفرینش در آن آمده است پایه و مبنای صحیحی ندارد.