تفسیر آیه ششم سوره طور

در قرآن کریم در آیه 6 سوره مبارکه طور چنین می خوانیم: «والبحر المسجور؛ و آن درياى سرشار [و افروخته]» یعنی قسم به دریای مملو، دریای پرشده و بمعنای دیگر قسم به دریای برافروخته شده، در وقتی که تنور را آتش می کنند و شعله برمی خیزد آنرا مسجور گویند. اما مراد از بحر مسجور قیام قیامت است و به معنای اول مملو: وقتیکه قیامت برپا می گردد و زلزله می آید، کوه ها در دریاها فرو می ریزد، و دریاها پر می شود. تفسیر دیگر از علی بن ابیطالب (ع)، دریای بی پایانی است در آسمان هفتم که عمقش به اندازه زمین تا آسمان است و در قیامت چهل شبانه روز باران می بارد که بدنهای پوسیده شده و خاک شده، مجددا حیات پیدا می کنند و اجساد زنده می شوند.

دریاها آتش میگیرند
و اما معنای دیگر برای برافروخته شدن دریاها از روایات استفاده می شود که از جمله چیزهائی که مسلم است آتش گرفتن دریاها در قیامت است و الآن در زیر دریاها آتش است و آنوقت آبها به آتش مبدل می گردد در قیامت تمام دریاها جدا یکی می گردد و آتش می گیرد و شعله ور می گردد. خلاصه قسم به دریاهای برافروخته شده از قهر الهی. طنطاوی مفسر مصری برابر اطلاعات جدید می گوید: این آیه یکی از معجزات قرآن مجید است و تا زمان ما کسی از آن اطلاعی نداشت.
در علم جدید باطن زمین را کشف کرده اند، تا دوازده میل وسط زمین حرارتش به صد درجه می رسد و خیلی حار و گرم است، بطوریکه تا آهن را در آن بیندازند آب می شود و اگر روزنه ای به بالا پیدا کند چه صد متر اطراف را آتش می زند کوههای آتشفشانی بهمین جهت است. خدای تعالی دوازه میل پوست روی این آتش قرار داده و نسبت این پوست به آتش زمین مثل پوست خربزه است بداخل آن، بعبارت دیگر عمق کره زمین خیلی زیاد است و اگر این پوسته نبود همه جا خاکستر می شد، بعضی از نقاط در اثر آمدن زلزله های عظیم پوسته شکافته می گردد و از دهانه آن آتش شعله می زند، که در بعضی نقاط کوه را از جای خود می کند. بعضی از جاهای زمین مثل کوه دماوند آتشفشانی می شود و این مسأله با علم جدید مسلم است که در قیامت دریاها یکی می گردد و آب دریاها بر آتشها ریخته شعله ور می شود مانند آنکه اگر جائی آتش بگیرد مقدار کمی آب بر آن بریزند مشتعل تر میشود، چون آب دریاهای زمین نسبت به آتش جوف زمین کم است و در قیامت آتشها شعله میزند به آب دریاها که میرسد تمام دریاها مشتعل میگردد، زیر آب از دو ماده هیدروژن و یک ماده اکسیژن تشکیل یافته و هر دو ماده محترقه میباشند، لکن قدرت نمائی پروردگار با ترکیب آن دو، آب که ضد آتش و احتراق است درست می شود، ولی در قیامت با چیره شدن مواد محترقه، آب تجزیه شده و همان خاصیت مواد اولیه آن که شعله ور شدن است دوباره برمی گردد.