مؤمن و همراهی با صادقان

در قرآن در سوره توبه آیه 119 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای الهی را رعایت کنید و از مخالفت فرمان او بپرهیزید و با صادقان باشید».

پیام آیه
1- آنچه به ایمان رونق و شادابی می بخشد و آن را در زندگی چون خونی در رنگ ها به جریان می اندازد و حیات پاک و معنوی را تقدیم انسان می کند پایبندی به دستورات الهی و رعایت تقوای الهی است. تقوی یعنی حضور در صحنه ای که خداوند خواسته انسان را در آنجا ببیند و غیبت از صحنه ای که خداوند نخواسته وی را در آنجا ببیند.
2- پیمودن مسیر پر از خطر و تهدید و محاصره شده به سختی ها و دشواری های رنگارنگ، نیازمند همراهی با چهره هایی است که هم راه رفته و آشنای به آن باشند و هم دلسوزانه و متعهدانه بتوانند از انسان دستگیری کنند و او را به سر منزل مقصود هدایت کنند.
3- صادقین که در این آیه انسان های باایمان مأموریت دارند با آنها همراهی داشته باشند. چهره های درخشان و فروزان دنیای پاکی و عصمت و کمال هستند یعنی پیشوایان معصوم دین که جز در معیت آنان هیچ کس راه به مقصد عالی آفرینش نخواهد برد و لذت و شیرینی ایمان را نخواهد چشید.

جمع بندی پیام ها
راه ایمان راه صدق و حقیقت است و تا نشانی هر چند کم رنگ از بی صداقتی در زایای دل و جان مؤمن نهفته باشد بهره مندی کامل از آثار ایمان ممکن نیست و تنها راه حل پیشنهادی قرآن همراهی با صادقین است. همراهی یعنی اتحاد روحی با آنان پیدا کردن و این اتحاد و هماهنگی روحی تنها با تسلیم و عمل قابل دستیابی است.