غیرقابل تصور بودن نعمتهای اخروی

توصیف و تصور نعمتهای بهشتی ممکن نیست حتی اگر بگوییم میوه اش مثلا سیب است، سیبش، چگونه سیبی است و چه تفاوتی با سیبهای این دنیا دارد. مثلا این با حسابهای دنیا جور در نمی آید که حریر آنجا حریری است که یک رشته اش به تمام این دنیا می ارزد. این برای فکر ما اصلا قابل تصور نیست برای اینکه حساب آنجا با حساب اینجا متفاوت است، ولی ناچار باید با همین زبان دنیا به ما بگویند. آقای طباطبائی در اصول فلسفه مثل خوبی آورده بودند. البته ایشان درباره خدا این مثال را آورده بودند که چگونه انسان خدا را گاهی با مفاهیم سلبی می شناسد و خیلی چیزها را با مفاهیم سلبی (می شناسد) یعنی اول یک مفهوم ایجابی می آورد ولی بعد با یک مفهوم سلبی می خواهد آن را بفهماند.
مثلا یک بابای دهاتی که بزرگترین شهری که در عمرش دیده است فرض کنید شهر نیشابور است، به یک کسی که رفته است بزرگترین شهر دنیا مثل نیویورک را با تشکیلات و نظامات آن دیده است می گوید نیویورک چگونه جایی است؟ می گوید 'شهری است اما نه از این شهرها'. او دیگر بیش از این نمی تواند بگوید یعنی نمی شود به او فهماند که این شهر است، آن هم شهر است، ولی تشکیلات و نظاماتی آنجاست که اصلا شباهتی با اینجا ندارد، مگر اینکه بگوید: 'شهری است نه از این شهرها '. با یک مقدار می شود عظمت آن را به او فهماند. راه دیگری نیست که بشود عظمت آن را به او فهماند.