حضرت اسحاق علیه السلام

حضرت اسحاق (ع) یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که قرآن کریم هفده مرتبه نام او را در سوره های بقره، آل عمران، نساء، انعام، ابراهیم، مریم، انبیاء و ص برده است. پدر او حضرت ابراهیم (ع) و مادرش حضرت ساره است. اصل کلمه اسحق در عبری "یسحق" است به معنای می خندد و اسحاق به معنای خندان می باشد. او را از این جهت به این نام گفتند که قبل از تولد او، فرشتگان الهی، ابراهیم را به تولد چنین پسری مژده دادند. مادر او "ساره" همین که این خبر را شنید، از شدت تعجب خندید؛ زیرا او در آن موقع، پیرزنی 90 ساله و ابراهیم 100 ساله بود و باور نمی کرد که صاحب فرزندی بشود.
بنا به نقل از تورات، اسحاق چهارده سال بعد از تولد حضرت اسماعیل (ع) به دنیا آمد. قرآن او را "نبی صالح"می گوید. به عقیده اهل کتاب و بعضی از علماء اسلام و مفسران، آن پسری که ابراهیم او را به قربانگاه برد، اسحاق بوده است؛ ولی قرآن هیچ اشاره ای به ذبیح (قربانی) بودن اسماعیل یا اسحاق ندارد.
باز هم بنا به گفته تورات اسحاق در چهل سالگی با "رفقه" دخترعموی خویش که نام دیگرش "ربه کا" است، ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند همزاد، به نامهای یعقوب و عیسو گردید. به گفته مفسران اسلامی او 120 یا 160 سال و به روایت اهل کتاب، 180 سال زندگی کرد. مدفن او در مغاره مکفیله در حبرون که اکنون همان شهر الخلیل است در کنار پدر و مادرش، ابراهیم و ساره، قرار دارد. وی از انبیای مورد احترام یهودیان و مسیحیان و مسلمانان است.