در آیه 23 از سوره بقره آمده: «و ان کنتم فی رب مما نزلنا علی عبدنا فاتوا بسورة من مثله وادعوا شهدائکم من دون الله ان کنتم صادقین؛ اگر درباره آنچه بر بنده خود پیامبر نازل کرده ایم شک و تردید دارید (لااقل) یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا بر این کار دعوت کنید، اگر راست می گویید.»
قرآن مجید در این قسمت از آیات بحث اعجاز را مطرح می کند و معجزه بودن قرآن را بیان می نماید و مردم را به معارضه دعوت کرده و می گوید: اگر قرآن را کتابی در حد کتاب های بشری می دانید پس شما هم مانند آن را بیاورید.
در این آیه تنها مخاطبین را دعوت به معارضه نموده ولی در سوره اسراء مطلب را به شکلی بیان کرده که نه فقط مخاطب مردم عرب در زمان پیغمبر و نه فقط مردم زمان پیغمبر اعم از عرب و عجم و اصولا مردم روی زمین بلکه همه مردم روزگاران را دعوت به مبارزه نموده است و حتی از انسان ها فراتر رفته و جنیان را نیز در این حکم داخل نموده است.
آنجا که می فرماید: «قل لئن اجتمعت الانسان والجن علی أن یأتوا بمثل هذا القرآن لایأتون بمثله و لو کان بعضهم لبعض ظهیرا؛ بگو اگر انسان ها و جنیان گرد آیند که مانند این قرآن بیاورند نتوانند اگرچه برخی پشتیبان بعض دیگر باشند.» (اسراء/ 88)
اینگونه آیات بیانگر دو حقیقت است. یکی اینکه معجزه در عالم وجود دارد و دیگر اینکه قرآن معجزه است. راجع به هیچ یک از این دو مطلب از نظر قرآن نمی توان تردید کرد.