سیداحمد هندی

سید احمد خان هندی (سید احمد شهید) یکی از روحانیون و عرفای هند، او فرزند سید محمد عرفان بود و در شهر «رای بریلی» استان اوده، در سال 1201 هـ.ق، به دنیا آمد. نسب او با 35 واسطه به حسن بن علی (ع) می رسد. خانواده اش در زمان (سلطان شمس الدین ایلثمش) به هند آمدند و همیشه به علم و زهد مشهور و جزو سادات (رای بریلی) معروف بودند. سید احمد از همان کودکی از نظر جسم و هوش، فوق العاده بود. در عین حال که مراحل تحصیل و مدارج سلوک خود را طی می کرد همیشه در فکر جهاد با استعمارگران و مشرکان غافل بود. بعد از اینکه تحصیلاتش تمام شد به شهرهای مختلفی سفر کرد و برای بیدار کردن مسلمانان هند و آماده کردن مردم برای جهاد، تلاش زیادی کرد با علمائی که حکام آن زمان سازش کرده بودند، مبارزه کرد. بعضی از علما سفر حج را به بهانه هایی حرام کرده بودند و چون او می ترسید که این فریضه بزرگ الهی، تعطیل و فراموش شود، خود با عده ای به مکه رفت. بعد از اینکه عده ای از مسلمانان را آماده جهاد کرد روز هفتم جمادی الاخر 1241 ق، از «رای بریلی» به طرف مناطق عشایری شمال غربی هند عزیمت کرد.

قیام سید احمد خان
حدود چهل سال داشت و همراهانش بین 500 تا 600 نفر و فقط 5000 روپیه مال، ولی امیدوار بود که عشایر مسلمان (پاتان و هزاره و افغان) را آماده جهاد و قیام کند تا رژیم هند را به یک رژیم اسلامی تبدیل کند. با گذشتن از چندین شهر (گوالیار، حیدرآباد، کویته، بلوچستان و ... ) وارد نیشابور شد. در کابل دو ماه توقف کرد تا دوست محمد را با برادرانش آشتی داد و نامه هایی هم برای امرای چند شهر فرستاد و آنها را به شرکت در این قیام دعوت کرد. ورود او به منطقه نیشابور، حکمران پنجاب را وحشت زده کرد، او لشگر ده هزار نفری را به جنگ سید فرستاد ولی سپاهیانش در جمادی الاولی 1242 شکست خوردند. سپاه سید احمد خان که پیروز شده بود، با سید برای جهاد بیعت کردند و حدود صد هزار نفر، در سپاهش آماده جنگ بودند. ولی این بار «سیک ها» با ارسال نامه هائی، افاغنه درانی را از سید جدا کردند و در جنگی که بین آنها پیش آمد، سپاهیان سید احمد خان، شکست خوردند. سید احمد، به محل «پنجتار» در بین عشیره «خدوخیل» رفت. در آنجا عشایر، بار دیگر به دور او جمع شدند و 1000 نفر از علما و بزرگان بیعت خود را مجددا با او تجدید نمودند. قرار شد که در «پیشاور» حکومت اسلامی با قوانین اسلامی تشکیل شود. بعد از این مجاهدین طرفدار سید، افاغنه درانی را شکست دادند و شهرهای پیشاور و مردان به تصرف آنها در آمد. سنیگه خواست که با سید آشتی کند و ولایت (اتک) را هم به سید بدهد ولی سید احمد موافقت نکرد و چون صلح بین اسلام و کفر را بی معنی می دانست، نپذیرفت و خود را برای ادامه هدفش و تصرف «پنجاب» آماده کرد. ولی افغان ها، پیمانشان را با او شکستند و از پشت سر به مجاهدین و پیروان سید حمله کردند و عده ای را شهید کردند. به دنبال این حمله ناجوانمردانه، ارتش سیک ها به میدان آمد و بعد از جنگ سختی با سپاهیان سید احمد خان، او را در سن 45 سالگی در میدان نبرد به شهادت رساندند (1246 هـ.ق).
گرچه خیانت افاغنه درانی موجب شکست و شهادت سید احمد و همراهانش شد، اما پیام و مکتب او هنوز در بین عشایر سرحدی، به خصوص «هزاره ها» زنده و مزار او زیارتگاه عاشقان آزادی و طالبان حکومت حق می باشد و همیشه او را با لقب «شهید» می گویند.

آثار:
1- تنبیه الغافلین
2- ملهمات احمدیه (به زبان فارسی)
3- رساله نماز (به زبان اردو)
4- رساله نکاح بیوگان و ...