هتک مساجد، یکی از گناهان کبیره

هر مکانی که به نام مسجد به وسیله مسلمانی بنا شود، شیعه باشد یا از سایر فرقه های اسلامی، رعایت حرمت آن واجب و اهانت و هتک آن، مانند خراب کردن یا آلوده ساختن آن به نجاست، گناه کبیره ای است. نزد هر دین داری به طوری که نزدش بدیهی است که مسجد به حضرت آفریدگار نسبت دارد و ان المساجد لله و اهانت به آن  اهانت به خدا است.

ابوبصیر از حضرت صادق علیه السلام پرسید: «چرا امر شده به بزرگداشتن مساجد؟ حضرت فرمود: چون مساجد خانه های خداوند است در روی زمین.»
مرویست که خداوند تبارک و تعالی فرموده است: «خانه های من در زمین، مساجد است. خوشا به بنده ای  که در خانه اش وضو بگیرد و با طهارت مرا در خانه ام زیارت کند و جز  این نیست که بر صاحب خانه لازم است، گرامی داشتن کسی که به زیارت او آمده. بشارت ده حرکت کنندگان در تار یکی های شب به سوی مساجد را به نور روشنی که به آنها در قیامت داده می شود.»

علاوه بر اینکه بزرگی گناه هتک مساجد، نزد هر دین داری ارتکازی است، در قرآن مجید یکی از اقسام هتک که خراب کردن باشد، از بزرگتر ین مراتب ظلم شمرده شده است. در اینجا به ذکر چند حکم راجع به مسجد، بدون ذکر مدارک برای اختصار نقل می شود.

1- تنجیس مسجد حرام است:
نجس کردن مسجد حرام است و نیز داخل کردن عین نجس در مسجد اگر مستلزم نجس شدن شود نیز حرام است و اگر مسجد را نجس نکند، در صورتی که موجب هتک حرمت  باشد نیز حرام است، چنانچه چیز متنجس هم همین است. هر چند خشک باشد و موجب  نجاست مسجد نشود. ولی در صورتی که موجب نجس شدن یا هتک مسجد نشود جایز  است. و بنابر احتیاط، عین نجس را مطلقا داخل مسجد نکند.

2- تطهیر مسجد واجب است:
برطرف نمودن نجاست از مسجد و طاهر کردن آن فورا واجب است. به طوری که در عرف گفته شود در طاهر کردن مسجد مسامحه نشده. و معنی وجوب فوری آن است که مثلا اگر وقت نماز تنگ نباشد باید اول مسجد را تطهیر  کرد. در این حکم فرقی نیست بین زمین و دیوار و سقف و پشت بام و پشت دیوار. و همچنین تطهیر فرش مسجد نیز واجب  است. ضمنا باید دانست که وجوب تطهیر مسجد اختصاص به کسی که آن را نجس کرده است ندارد، بلکه وجوب کفائی بر تمام مسلمانان واجب است. و اگر احتیاج به صرف مال شود واجب است پول خرج کنند و مسجد یا فرش آن را طاهر سازند. و اگر به تنهائی نمی تواند، واجب است کمکی بگیرد به همین ترتبیی که ذکر شد.

3- توقف جنب و حائض و نفساء:
بر شخص جنب و زن حائض و نفساء، توقف در مسجد حرام است، چنانچه در قرآن می فرماید: «در حال جنابت نباید داخل مسجد شد مگر برای عبور» ( سوره نساء / آیه 42) یعنی از دری وارد شود و از در دیگر بیرون رود مگر مسجدالحرام و مسجدالنبی صلی الله علیه و آله که عبور از آنها هم برای جنب و حائض و نفساء جایز نیست.

4- مستحبات مسجد:
مستحب است در مسجد چراغ روشن کنند و مسجد را پاکیزه نگاهدارند. در هنگام داخل شدن، نخست پای راست را بگذارند و هنگام بیرون شدن، نخست پای چپ را. و هنگام داخل شدن کفش خود را مواظبت کنند که نجس نباشد تا مبادا سبب نجاست مسجد شود. دیگر آنکه، با طهارت ( با وضو و غسل) وارد مسجد شود و بهترین لباس خود را بپوشد و با استعمال بوی خوش به مسجد در آید و پس از ورود دو رکعت نماز تحیت مسجد به جا آورد.

5- مکروهات مسجد: 
عبور کردن از مساجد مکروه است مگر اینکه نماز تحیت بخواند و بیرون رود و اگر نمازهای دیگر را هم بخواهد بخواند، مانعی ندارد. در مسجد نباید آب بینی یا دهان انداخت و نباید در مسجد خوابید و صدا را بر غیر اذان و مانند آن بلند کرد. و تعریف گمشده یا طلب آن را نباید کرد. و اشعاری که مشتمل بر موعظه و مانند آن نباشد در آن نباید خواند. در مسجد نباید حرف دنیا زده شود. و خرید و فروش در مسجد مکروه است. کسی که پیاز یا سیر یا هر چیزی که بوی دهان را متعفن کرده، خورده باشد، نباید به مسجد بیاید، بچه و دیوانه را نباید در مسجد جای داد.

مراتب مساجد در فضیلت:
افضل و اشرف تمام مساجد، مسجدالحرام است که نماز در آن معادل هزار هزار نماز در مکان دیگر است. پس از آن، مسجد النبی صلی الله علیه  و آله است که نماز در آن معادل با ده هزار نماز جای دیگر است. پس از آن مسجد کوفه و مسجد اقصی است که نماز در آنها معادل با هزار نماز است. بعد از آن، مسجد جامع در هر شهری است که نماز در آن معادل با صد نماز است. پس از آن، مسجد محله است که نماز در آن معادل با بیست  و پنج نماز جای دیگر است. پس از آن مسجد بازار است که نماز در آن دوازده  برابر نماز جای دیگر است.