آداب قنوت نماز وتر

نماز شب، که پس از نیمه شب بجا آورده می شود، در مجموع یازده رکعت است؛ هشت رکعت آن تحت عنوان «نافله ی شب» به صورت چهار نماز دو رکعتی، و دو رکعت دیگر به نام «نماز شفع» و یک رکعت آخر بعنوان «نماز وتر» انجام می پذیرد. برخی مستحبات قنوت نماز وتر عبارت است از:

1. طول دادن قنوت

"قال النبی صلی الله علیه وآله وسلم اطولکم  قنوتا فی الوتر فی دار الدنیا ، اطولکم  راحه یوم القیامه فی الموقف"، «هریک از شما قنوت وترش در دنیا طولانی تر باشد آسایش او در موقف قیامت طولانی تر است».

2. هفتاد بار استغفار

"عن ابی  عبدالله  علیه السلام ا نه قال: « من قال فی وتره اذا اوتر: استغفر الله ربی و اتوب الیه سبعین مره و واظب علی ذالک حتی تمضی سنه  کتبه  عنده من المستغفر ین بالاسحار  و وجبت له المغره من  الله عز و جل"، امام صادق علیه السلام فرمود: «هرکس در نماز وترش هفتاد بار بگوید استغفر الله ربی و اتوب الیه، و تا یک سال مواظبت بر این نماید، خدا نام او را به درگاه خویش از جمله "مستغفرین بالاسحار"  ]آمرزیدگان سحرگاهان[ مکتوب فرماید و آمرزش خداوند عزوجل بر او مسلم گردد.»

3. هفت بار بگوید "هذا مقام العائذ بک من النار"

قال: "و کان رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم یستغفر الله فی الوتر  سبعین مره و یقول: هذا  مقام العائذبک من النار ، سبع مرات"، ]امام صادق علیه السلام  [فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در نماز وتر هفتاد بار استغفار می نمود و هفت بار می فرمود: هذا مقام العائذ بک من النار یعنی؛ این، جایگاه کسی است که از آتش به تو پناه آورده است.

4. سیصد بار بگوید: العفو العفو

قال: "و کان علی  بن الحسین  سید  العابدین  علیه السلام  یقول: العفو العفو  ثلاثمأ ه مرفی الو تر فی السحر"، ]امام صادق علیه السلام [ فرمود: «علی بن الحسین ، سید العادبدین علیه السلام سحرگاه در نماز وتر سیصد بار"العفو العفو" می گفت.»

5. دست چپ را مقابل صورت نگاه داشته و با دست  راست تعداد استغفار و دیگر ذکرها را بشمارد
"عن ابی عبد الله علیه السلام قال: استغفرالله فی الوتر سبعین مره تنصب یدک الیسری و تعد بالیمنی الاستغفار»، از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «در نماز وتر هفتاد بار استغفار کن؛ درحالی که دست چپ را بلند کرده و با دست راست تعداد استغفار را می شمری.»

6. دعا برای چهل مومن

هر چند این «ادب» از آداب ویژه ی قنوت نماز وتر نیست، ولی مطلق بودن روایات در باب دعا شامل آن نیز می شود. "عن ابی عبدالله علیه السلام قال: «من قدم اربعین رجلا من اخوانه فد عا لهم ثم دعا لنفسه استجیب له فیهم و فی نفسه"، از امام صادق علیه السلام منقول است: «هرگاه کسی ] در مقام دعا[ چهل نفر از برادران ] ایمانی[ خود را مقدم دارد و نخست برای آنان و سپس برای خود دعا کند، دعای او، هم درباره ی آنها و هم درباره ی خودش، مستجاب می گردد.