قرآن و زندگی در کرات دیگر

در آیه 29 سوره شوری آمده است: «و من ءایاته خلق السماوات و الأرض و ما بث فیهما من دابة و هو على‏ جمعهم إذا یشاء قدیر؛ از نشانه های خدا آفرینش آسمان ها و زمین و جنبندگانی است که در آن پراکنده ساخته و او توانایی دارد هرگاه بخواهد همه را جمع کند.»
آیا حیات و زندگی مخصوص کره زمین است و کرات دیگر مطلقا مسکونی نیست؟ دانشمندان پیشین همواره این مسئله را با تردید یا نظری منفی دنبال می کردند ولی تحقیقات اخیر دانشمندان به ما می گوید حیات و زندگی مخصوص کره زمین نیست.
در کتاب «حیات در جهان» از انتشارات مجله «لایف» چنین می خوانیم: «به طوری که دانشمندان حساب کرده اند تنها در کهکشان ما ممکن است میلیون ها ستاره وجود داشته باشد که سیارات تابع آنها مسکونی باشند».
بعضی قدم را از این فراتر نهاده و عقیده دارند در بعضی از کرات آسمانی موجودات زنده بسیار پیشرفته تر از انسان وجود دارند و پیام های رادیویی که از فضا پخش می کنند و ما هرگز قادر به مثل آن نیستیم برای گیرنده های ما کاملا قابل درک است هرچند زبان آن را نمی دانیم و نمی فهمیم.
به هر حال آیه فوق که با صراحت می گوید: خداوند موجودات زنده ای را در زمین و آسمان ها منتشر ساخته است به خوبی از زندگی موجودات دیگر خبر می دهد و این که تصور کنیم منظور از موجودات زنده آسمان ها فرشتگان است کاملا اشتباه می باشد چرا که واژه «دابة» (جنبنده) تنها به معنی موجودات جسمانی است و بر فرشتگان اطلاق نمی شود و لذا قرآن مجید آنجا که می خواهد از فرشتگان نام ببرد بعد از ذکر «دابة» جداگانه از ملائکه سخن می گوید چنان که در آیه 49 سوره نحل می خوانیم: «و لله یسجد ما فى السماوات و ما فى الأرض من دابة و الملئکة و هم لا یستکبرون؛‏ و برای خدا سجده می کند آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین از جنبندگان و فرشتگان است و هرگز تکبر نمی کنند.»
به طوری که می بینیم «ملائکه» در مقابل «دابة» قرار گرفته و دلیل بر این است که «دابة» در آیه مورد بحث فرشتگان را شامل نمی شود.
جالب اینکه «فخر رازی» در تفسیر آیه مورد بحث می گوید بعید نیست گفته شود که خداوند در آسمان ها انواعی از موجودات زنده آفریده است که راه می روند همانند انسان ها بر روی زمین.
در حدیث جالب از امیر مومنان علی (ع) می خوانیم: «هذه النجوم التی فی السماء مدائن مثل المدائن التی فی الارض مربوطة کل مدینة الی عمود من نور؛ این ستارگانی که در آسمان است شهرهایی است همچون شهرهای زمین و هر شهری با شهر دیگر (هر ستاره ای با ستاره دیگر) با ستونی از نور مرتبط است.
پیداست این معلومات، از همان منبعی می جوشد که قرآن مجید جوشیده است و گرنه در آن عصر و زمان، هیچ کس آگاهی بر این مسائل نداشت.


منابع :

  1. ناصر مکارم شیرازی- پیام قرآن جلد8- صفحه 159

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/18241