دو تحول و فساد قوم یهود از نظر آیات قرآن

در کتاب های آسمانی گذشته، برای ملت یهود -که در میانشان به خاطر پلیدی و ناپاکیشان بیش از هر ملت دیگر پیغمبر برانگیخته شده است، زیرا بیشتر احتیاج به مربی داشته اند- آری برای این ملت، دو جریان اجتماعی، دو انقلاب و تحول پیشگویی شده بود که هر دو وقوع پیدا کرد و قرآن کریم جریان این پیشگویی ها و سپس تحقق یافتن اینها را در تاریخ یهود یاد می کند. در این پیشگویی آمده است که ایشان دو نوبت در زمین فساد می کنند و خدا آنان را سرکوب می کند. قرآن سپس یک فرمول کلی را یاد آوری می کند. آن فرمول این است که هر فسادی، مقدمه شکست و بدبختی است و هر تجدید نظر اصلاحی رحمت خدا را تجدید می کند.
متن آیات به این شرح است: «و قضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الارض مرتین و لتعلن علوا کبیرا* فاذا جاء وعد اولیهما بعثنا علیکم عبادا لنا اولی بأس شدید فجاسوا خلال الدیار و کان وعدا مفعولا* ثم رددنا لکم الکرة علیهم و امددناکم باموال و بنین وجعلناکم اکثر نفیرا* ان احسنتم احسنتم لانفسکم و ان اسأتم فلها فاذا جاء وعد الاخرة لیسوؤا وجوهکم و لیدخلوا المسجد کما دخلوه اول مرة و لیتبروا ما علوا تتبیرا* عسی ربکم ان یرحمکم و ان عدتم عدنا و جعلنا جهنم للکافرین حصیرا؛ و به بنی اسرائیل در آن کتاب اعلام کردیم که بی گمان دو بار در زمین فساد می کنید و به طغیان بزرگی دست می زنید. پس آنگاه که وعده اولین آن دو فرا رسد، بندگانی از خود را که جنگاورانی نیرومندند بر شما برانگیزیم تا (برای تعقیب شما) داخل خانه ها را جست و جو کنند و این وعده انجام شدنی است. آنگاه دوباره غلبه بر آنها را به شما باز می گردانیم و شما را به اموال و پسران یاری می دهیم و تعداد نفرات شما را می افزاییم. (حال) اگر نیکی کنید، به خود نیکی کرده اید و اگر بدی کنید، به خود بد کرده اید، پس وقتی وعده (کیفر) بعدی فرا رسد (چنان بر شما بتازند) که از اندوه صورتتان را زشت گردانند و وارد مسجد (الاقصی) شوند، چنان که بار اول داخل شده بودند و به هرچه دست یابند یکسره آن را نابود کنند. (در صورتی که توبه کنید) امید است که پروردگارتان به شما رحم کند، و اگر (به فساد) بازگردید ما نیز باز می گردیم و دوزخ را برای کافران زندان قرار داده ایم.» (اسراء/ 4-8)
در حقیقت، این آیات، بسط و گسترش همان فرمول کلی است که: «ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم؛ بی تردید خدا سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد تا آنها وضع خود را تغییر دهند.» (رعد/ 11)