نتیجه کفران نعمت هدایت

اگر برای کسی وسایل هدایت و در واقع وسایل حیات جاودانی فراهم بشود و او این نعمت را حق ناشناسی و ناسپاسی کند، خودخواهی و خودپرستی و جاه و مقام و امثال اینها مانع بشود که از آن بهره ببرد و حقیقت را که اینچنین به او رو آورده و دستش را به طرف او دراز کرده و می خواهد او را برای همیشه نجات بدهد و حیات ابدی به وی بدهد، او به جای اینکه دست حقیقت را بفشارد شمشیرش را بالا ببرد و این دست را قطع کند که تو چرا آمده ای به سوی من، قطعا اینچنین هتک ناموس الهی از طرف خدای متعال عقوبت و عذابی بسیار شدید دارد.

قبلا گفتیم که پیغمبران کارخانه معجزه سازی نیاورده اند که هر کسی بیاید اقتراح کند، مثل معرکه گیرها، پیشنهاد کند این قدر می دهم که فلان نمایش را بدهی. صحبت نمایش نیست، صحبت این است که معجزه های پیغمبران آیت ها و دلیل های خداست یعنی دست حقیقت است که دراز شده و می خواهد انسان را بگیرد برای اینکه او ایمان بیاورد و سر به جاده حقیقت بگذارد. حال اگر کسی معجزه یک پیغمبر را ببیند و مع ذلک جحود بورزد و مبارزه کند اینجاست که عذاب الهی نازل می شود. عذاب های الهی که خداوند بر امت ها نازل کرده است همه همان «و لئن کفرتم ان عذابی لشدید؛ و اگر ناسپاسی کنید عذاب من بسیار سخت است.» است.

(ابراهیم/7) کفران ورزیدید، نعمت خدا به سوی شما آمد، دست هدایت به سوی شما دراز شد و به جای اینکه از او استفاده کنید آن دست را با شمشیرتان زدید. در سوره قمر آیات 1 تا 2 آمده که «اقتربت الساعة و انشق القمر؛ قیامت نزدیک شد و ماه بشکافت» بعد می فرماید: «و ان یروا آیة یعرضوا و یقولوا سحر مستمر؛ و اگر معجزه ای ببینند، روی بگردانند و گویند: سحری دائمی است.» هر آیتی و نشانه ای و دلیلی که از خدا ببینند که هر آدم بی غرضی عاشق این است که آیتی از خدا ببیند تا به دنبال آن برود اینها در مقام توجیه و تفسیر و تأویل آن بر می آیند به گونه ای که به اصطلاح عذری برای خودشان و دیگران بتراشند.

بعد قرآن در ادامه در آیه 4 فرمود: «و لقد جاءهم من الانباء ما فیه مزدجر؛ و به تحقیق از اخبار (پیشینیان) آنچه در آن باز دارندگی است برایشان آمده است.» خبرهایی که در آنها ازدجاری باشد یعنی موعظه ای و امتناعی از این حرف ها باشد به قدر کافی رسیده (که) این کارها خیلی خطر دارد: معجزه ای رخ بدهد، دست هدایتی بیاید و انسان حقیقت را تشخیص بدهد، باز چشم هایش را ببندد، نعمتی به این اهمیت و عظمت برای انسان پیش بیاید و در عین حال انسان خودش را به آن راه بزند، این پشت سرش عذاب و عقوبت دارد. بعد از مطرح کردن مسئله قیامت، حال به عنوان نمونه چند قصه و داستان را بدون اینکه بخواهد جزئیات آنها را ذکر کرده باشد هر کدام را در چند آیه کوتاه (نقل می کند) تحت همین عنوان که این سنت قبل از شما هم اجرا شده است یعنی مانند شما هم مردمی بوده اند، پیغمبرانی آمده اند و این مردم را دعوت کرده اند، آیت و معجزه داشته اند و آنها به جای اینکه بپذیرند با آنها مبارزه کردند، نعمت الهی را به این شکل کفران کردند و به حکم «و لئن کفرتم ان عذابی لشدید» عذاب الهی هم به آنها رسیده است.