بیان قرآن به زبان نوع بشر

یک سؤال مطرح است که آیا مسائلی که قرآن کریم از زبان نوع انسان بیان می کند فطری است یا خیر؟ مثلا قرآن می فرماید: «و یقول الانسان أاذا ما مت لسوف اخرج حیا؛ و انسان می گوید: آیا وقتی مردم، راستی از گور زنده بیرون آورده خواهم شد؟» (مریم/66). آیا از اینجا دانسته نمی شود که اعتقاد به رستاخیز فطری نیست؟ این سؤال از نظر کلی سؤال خوبی است یعنی سؤالی است که باید روی آن کار کرد و دید که آیا مجموع آنچه که قرآن از زبان نوع انسان نقل می کند مربوط به یک سلسله امور فطری انسان است یا نه؟ به هر حال این سؤال به صورت کلی قابل بحث و قابل طرح است و باید مجموع آیاتی که در این زمینه هست جمع آوری بشود. ولی آنچه که راجع به خصوص آیه: «و یقول الانسان ءاذا ما مت لسوف اخرج حیا» می توان گفت این است که اولا باید ببینیم این «ویقول الانسان» از زبان نوع است یا اشاره به یک انسان خاص است. احتمال دارد که شأن نزول آیه ناظر به یک جریان خاصی باشد؛ یعنی یک انسان خاصی چنین حرفی زده است. قرآن با تعجب و با انکار می فرماید ببینید این انسان دارد چنین حرفی می زند. اگر اینطور باشد آن وقت از زبان نوع نیست از زبان فرد است.