معنای همراهی دین و مودت اهل بیت علیهم السلام

خدای متعال عز شأنه، در کلام خود خطاب به پیغمبر گرامی خویش می فرماید: «قل ما اسئلکم علیه من اجر الا من شاء أن یتخذ الی ربه سبیلا؛ یا رسول الله! به قوم خود بگو من در مقابل دعوت خود از شما چیزی نمی خواهم مگر کسانی به سوی خدا راهی اخذ کنند» (فرقان/ 57). به موجب این کلام معجز نظام، مزد دعوت 23 سال پیغمبر اکرم و محصول آن آیین پاک، اسلام است که در جامعه بشری جایی برای خود باز کرده و مستقر شده است و نیز می فرماید: «قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى؛ یا رسول الله، به قوم خود بگوی من در مقابل دعوت خود از شما چیزی نمی خواهم مگر این که با اهل بیت من دوستی و مودت ورزید» (شوری/ 23). از انضمام این آیه به آیه گذشته پرروشن است که آیینی را که خدای متعال از ما می خواهد و آن را مزد دعوت گرانبهای پیغمبر گرامی خود قرار داده است، دینی است که با مودت اهل بیت پیغمبر اکرم توأم باشد.

پیغمبر اکرم در حدیث سفینه
«مثل اهل بیتی کمثل سفینة نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها غرق؛ مثل اهل بیت من مانند کشتی نوح است هر که سوارش شد، نجات یافت و هر که از آن تخلف ورزید غرق گردید». و همچنین در حدیث متواتر ثقلین: «انی تارک فیکم الثقلین، کتاب الله و عترتی اهل بیتی و انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض، ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی ابدا؛ من پس از خود در میان شما دو چیز گران می گذارم: کتاب خدا و عترت و اهل بیت خودم که هرگز از هم جدا نخواهند شد تا روز قیامت در کنار حوض به من برسند، مادام به این دو چنگ بزنید گمراه نخواهید شد». معنای توأم بودن دین و مودت اهل بیت خود را توضیح می دهد و با بیانی رسا می فهماند که مسلمین باید اهل بیت پیغمبر را پیشوایان خود قرار دهند و دین خود را از ایشان اخذ کنند و این همان مذهب تشیع است که امروز نزدیک به صد میلیون نفر از جمعیت جهان آن را مذهب رسمی خود می شناسند.
آری، مذهب تشیع همان آیین پاکی است که خدای متعال آن را مزد دعوت پیغمبر گرامی خود قرار داده و محصول رسالت آن حضرت شمرده است. مذهب تشیع همان آیین گرانبهایی است که بقای آن به بهای خونهای پاک یازده امام از پیشوایان دوازده گانه اهل بیت عصمت و طهارت تمام شده و در پیشاپیش آنها خون پاکی است که در جنگ احد از پیشانی و دهان مقدس پیغمبر اکرم به زمین ریخته شده است.