نتایج تفکر در قرآن

تفکر قرآنی فرد و جامعه و حاکمیت را دعوت می کند بلکه چون امری ریشه ای و اعتقادی است وا می دارد از عمق وجود به:

  1. خدگرایی در اطمینان قلبی
  2. رشد آموزی و هدایت طلبی (اهتداء- مهتدین)
  3. تخلق به اخلاق الهی (خداجویی در افکار و اعمال)
  4. اصالت دادن به اجرای عدالت (ان الله یامر بالعدل)
  5. مواخذه شدید و مسئولانه رجال حاکمیت در موارد عمل برخلاف قرآن (و کم له من مورد) بویژه در مقامات اجرایی در امر عدالت (و لتکن منکم امه یدعون الی الخیر...)
  6. رسیدن جامعه به منهای فقر (بنابر تعریف امام صادق (ع) و امام کاظم (ع) از عدالت و تعریف امام علی (ع) از حکومت اسلامی).


و ما در برابر سخن معصوم (ع) (انسان هادی «کلام جاودانه») که به گفته حکیم لاهیجی، عین قیاس برهانی است، برای سخنان بشرهای عادی و محل خطا، به حکم عقل چه بهایی قائل می توانیم شد؟

 

  1. حماسه داری و عزت (والله العزه و لرسوله و للمومنین)
  2. برادری و مساوات (انما المومنون اخوه)
  3. برابری و مراعات (.... و الخسان)
  4. حفظ حرمت و کرامت انسان، مردان و زنان (و لقد کرمنا بنی آدم....)
  5. خروش و حرکت برای یاری و نجات مستضعفین (.... و المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان)
  6. انتظار سازنده عدل جهانی (ان الارض یرثها عنادی الصالحون).
  7. پرهیز از انواع گناههای سقوطآور و ضد ارزشی
  8. پرهیز از قتل نفس
  9. دعوت به صلح (والصلح خیر)
  10. پرهیز از رباخواری (احل الله البیع و حرم الربا...)
  11. پرهیز از بدزبانی و حفظ حرمت دیگران و پاسداری از ناموس مردمان
  12. توجه به علوم تجربی (سیروا... فانظروا...)
  13. آسمان شناسی حتی بالاتر از حد امروز کیهانشناسی و کشفهای اخیر (الهیئه والاسلام)
  14. اهمیت دادن فوق العاده به علم اندوزی و دانش گستری (طلب العلم فریضه...)
  15. اعتقاد راستین به معاد و روز مواخذه و بازجویی که خود برای انسان معتقد و دارای تفکر قرآنی اصلاح کننده و بازدارنده است.
  16. عدالت ورزی حتی در حق دشمن
  17. ظلم نشدن در جامعه به احدی حتی غیرمسلمان
  18. سلامت فوق کامل دستگاه قضایی و مجازات شدید قاضیان متخلف و...
  19. برخورد کاملا محترمانه با انسانها در ادارات اسلامی (اگر مدعی اسلامند)
  20. تعیین نرخها بوسیله کارشناسان امین دولتی، گماردن ناظر بر بازارها و مجازات سخت ناظران متخلف و جلوگیری جدی از تورمهای تحمیلی.
  21. منع تشکیل تحزبات سرمایه داری سیاسی (و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان)
  22. تفقد خاص در حق یتیمان و کوشش برای رفاه و رشد و تربیت آنان.
  23. رعایت تخصصی در شغلها و مقدم داشتن متخصص با تقوی (انی حفیظ علیم)
  24. رسیدن به فریاد دیگر مسمانان و اهل قبله
  25.  کمک رسانیدن به همه مستضعفین جهان
  26. نهادینه شدن تفکر و تعقل بخصوص تدبر در آیات قرآن در زندگی انسان.
  27. مشورت کردن با خردمندان و تجربه داران
  28. رسیدگی تام و تمام به تربیت فرزندان
  29. تامل ورزی در کائنات ارضی و سماوی برای معرفت آموزی
  30. جدیت در تهذیب نفس
  31. مهربانی با همه انسانها
  32. کوشیدن پیوسته برای رشد خود و تعالی جامعه قرآنی
  33. کوشیدن برای رسیدن به عقل فطری و حیات باطنی
  34. بسیار به یاد خدا بودن و ذکر خداوند و استغفار کردن در سحرها ( بالاسحار هم یستغفرون)

 

پس از آنچه به کوتاهی گفتیم به این نتیجه قطعی می رسیم که قرآن کریم در صدد ساختن امت واحده= جامعه متحد است (ان هذه امتکم امه واحده) و به یقین جامعه متحد با افکار نامتحد (و متضاد و متناقض) پدید نمی آید. و حرکات اجتماعی بدون داشتن جهت واحد به هدف وحدت کلی (که بنیاد سلامت جامعه و رشد انسان و قدرت اجتماع است) دست نمی یابد.


منابع :

  1. محمدرضا حکیمی- آنجا که خورشید می وزد– 54 -57

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/401995