پاداشهای بهشتی در روایات

خداوند انسان را در آخرت، برحسب اعمالی که در زندگی این دنیا انجام داده و در آن سرا فرارویش مجسم می شوند، با نعمت های بهشتی پاداش و با عذاب جهنم کیفر می دهد رسول خدا (ص) روایتی است که فرموده: بهشت هشت در دارد و جهنم هفت در، برخی از درها بهتر از برخی دیگر است.
و از امام علی (ع) روایتی است که فرموده: «آیا می دانید درهای جهنم چگونه اند؟ راوی می گوید گفتیم: مانند همین درهاست، فرمود: نه، بلکه چنین است: دستش را روی دستش نهاد و آن را گشود.» یعنی درهای جهنم مانند خود جهنم روی هم سوارند و در تفسیر قرطبی بعد از آن آمده است: برخی از درها روی برخی دیگر است، و از رسول خدا (ص) روایت کرده که: «اهل هر طبقه در همان طبقه هستند.»
و باز از رسول خدا (ص) روایت است که در تفسیر (جـزء مقسوم) فرموده: «برای هر دری از درهای جهنم، گروه معینی از اهل آتش تقسیم شده اند که هر گروهی به مقدار اعمالی که انجام داده اند عذاب می شوند.»
در خاتمه، با آوردن پاره ای از احادیثی که آیات گذشته را شرح کرده و نتایج اعمال را به اجمال و تفصیل بیان می دارد، این بحث را به پایان می بریم:
1- در اصول کافی از امام جعفر صادق (ع) روایت کرده که فرمود: «هرکس مؤمنی را خشنود کند خدای عــزوجل از این خشنودی موجودی را بیافریند که به هنگام مرگ ملاقاتش کرده و به او می گوید: ای ولی خدا! مژده باد تو را که در کرامت و رضوان خدا هستی، پس از آن پیوسته با اوست تا به گور رفته و همین مژده را به او بدهد. پس از برانگیخته شدن نیز به دیدارش رفته و همان بشارت را به او می دهد و در کنار او می ماند تا در مراحل سخت و هولناک پیوسته نویدش داده و دلشادش دارد. آن شخص به او می گوید: رحمت خدا بر تو باد، تو که هستی؟ من همان خشنودی و سروری هستم که برفلان کس وارد آوردی.»
2- در کتاب بحار به نقل از معانی الاخبار صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود:
«هرکس اندوهی را از مومنی بزداید خداوند غمهای آخرت را از او می زادید و او با دلی خـنک و خجسته از قبر بیرون می آید. و هرکس مومنی را از گرسنگی برهاند خداوند از میوه های بهشتش بخوراند، و هرکس شربتی به او بنوشاند خداوند از جام سر به مهر بهشتی سیرابش گرداند.»
3- در اصول کافی از امام ابی الحسن (ع) است که فرموده: «خدا را در زمین بندگانی است که همیشه در پی آوردن نیاز نیازمندان هستند. آنان آسوده خاطران روز قیامت اند، آری، هرکس مومنی را خشنود کند خداوند در روز قیامت دلش را شادمان گرداند.»
4- در اصول کافی از امام صادق (ع) روایت است که فرمود: «هیچ مسلمانی نیاز مسلمان دیگری را برآورده نمی کند مگر آنکه خدای متعال ندایش دهد: پاداشت بر من است، و به چیزی غیر از بهشت برای تو خشنود نمی شوم.»
5- صدوق در ثواب الاعمال از قول معروف بن خربوذ آورده که گفت، شنیدم امام باقر (ع)  می فرمود: «هر مومنی که در دنیا به مصیبتی دچار شود و در حال مصیبت بگوید: «انا لله و انا الیه راجعون؛ ما از خداییم و به سوی او باز می گردیم!» (بقره/ 156) خداوند همه گناهان گذشته اش را می آمرزد. مگر گناهان کبیره ای را که متوجب آتش باشد! و فرمود: و هرگاه در آینده عمر خود به یاد مصیبت افتد و استرجاع نماید («انا لله و انا الیه راجعون» بگوید) و حمد خدا به جای آورد، خداوند همه گناهانی را که در فاصله استرجاع اول و استرجاع ثانی انجام داده می آمرزد، مگر گناهان کبیره را!»
6- در بحارالانوار از امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) آورده که خدای متعال فرموده: «هیچ بنده ای را وارد بهشت نکنم مگر آنکه به آسیب جسمانی مبتلایش کنم، پس، اگر این بلا در حد کفاره گناهانش بود که بود، وگرنه سلطه گری را بر او چیره گردانم که اگر با آن کفاره گناهانش را پس داد به همان بسنده شود، وگرنه روزی او را در تنگنا قرار دهم تا اگر گناهانش با آن شسته شد که شد، و گرنه به هنگام مرگ چنان بر او سخت بگیرم که پاک و بی گناه نزد من آید و آنگاه او را در بهشت گردانم....»
7- در صحیح بخاری است که رسول (ص) فرموده: «هیچ مسلمانی نیست که دچار مصیبت گردد مگر آنکه خداوند گناهانش را بریزد، همان گونه که برگ درخت می ریزد.»
8- در روایت دیگری که: «هیچ مصیبتی به شخص مسلمان نمی رسد مگر آنکه خداوند آن را کفاره گناهش قرار می دهد، حتی اگر خاری بدن او را بخراشد.»
9- در صحیح بخاری و صحیح مسلم است که رسول خدا (ص) فرمود: «هیچ مسلمانی نیست که خراش خاری یا سخت تر از آن به او برسد مگر آنکه خداوند با آن گناهانش را می ریزد، همان گونه که درخت برگ خود را می ریزد.»
10- در صحیح بخاری و مسند احمد که رسول خدا (ص) فرموده: «هیچ گونه رنج و سختی، درد و مرض، مصیبت و اندوه، آزار و آسیب و حتی خراش خاری به مسلمانی نمی رسد مگر آنکه خداوند آن را کفاره گناهانش گرداند.»

منـابـع

کلیــد واژه هــا