قرآن و آداب زندگی

خداوند در قرآن فرمود اگر به خانه ای غیر خانه خودتان رفتید بدون اجازه وارد نشوید (خانه یعنی محل سکونت). آیا هر محل سکونتی و جایی که انسانهایی در آن هستند (همین حکم را دارد)؟ اگر من می خواهم وارد یک مغازه شوم اول باید پشت در بایستم و اجازه بگیرم و بعد وارد شوم؟ یا اگر کسی می خواهد داخل یک پاساژ بشود باید اجازه بگیرد و وارد شود؟ برای ورود به یک کاروانسرا یا یک آسیاب باید اجازه گرفت یا این امر اختصاص دارد به خانه های مسکونی یعنی محل زندگی خصوصی؟ قرآن می فرماید این حکم مربوط به محل زندگی خصوصی است ولو محل کار خصوصی، ولی اماکن عمومی این حکم را ندارد، در اماکن عمومی که در باز است برای عموم، دیگر نیازی به اجازه گرفتن نیست.
یک مرد ساده لوحی ما داشتیم که آدم خیلی مقدسی هم بود. او شنیده بود که نباید بدون اجازه به خانه ها وارد شد. شنیدم یک وقت در مشهد می خواست وارد یکی از کاروانسراهای بزرگ شود تا از همشهری هایش خبر بگیرد، پشت در کاروانسرا ایستاد و یک کسی را فرستاد که اجازه هست من داخل بشوم یا نه! در کاروانسرایی که دری به آن بزرگی دارد و مرتب گاری و اتومبیل می آیند و می روند دیگر جای اجازه گرفتن نیست. اینها اماکن عمومی است.
این است که قرآن می فرماید «لیس علیکم جناح ان تدخلوا بیوتا غیر مسکونه؛ بر شما باکی نیست که بدون اجازه داخل مکانهایی که انسانهایی در آنجا هستند و کار و کاسبی و زندگی می کنند ولی محل سکونت شخصی نیست بشوید»، «فیها متاع لکم؛ که در آنجا بهره ای بر شماست»، یعنی کاری دارید. البته اگر کاری ندارید مزاحم نشوید. باز: «و الله یعلم ما تبدون و ما تکتمون؛ خدا می داند که شما چه چیزهایی را ظاهر می کنید و چه چیزهایی را مخفی» (نور/ 29).

منـابـع

کلیــد واژه هــا