اختلاف نظر بین شیعه و سنی راجع به قرائت آیه بسم الله الرحمن الرحیم

راجع به قرائت آیه بسم الله الرحمن الرحیم در نماز فقهای اهل سنت نظرات متفاوتی دارند:
1- حنفیه ''قالوا یسمی الامام والمنفرد سرا''؛ حنفیه معتقدند که امام جماعت بسم الله را بلند می گوید و در نماز فرادی آهسته گفته می شود.
2- مالکیه ''قالوا تکرة الاتیان بالتسمیة فی الصلوة المفروضة''؛ مالکیه معتقدند که گفتن بسم الله در نمازهای واجب کراهت دارد.
3- شافعیه ''قالوا البسملة آیة من الفاتحة فالاتیان بها فرض''؛ شافعیه معتقدند که بسم الله، آیه ای از سوره حمد است و آوردن آن در نماز واجب است.
4- حنابله ''قالوا التسمیة سنة و لیست آیة من الفاتحة''؛ حنبلی ها معتقدند که گفتن بسم الله سنت است و جزء سوره فاتحه نیست.
این نظرات به طور خلاصه از کتاب الفقه علی المذاهب الاربعه نقل شد.

ولی شیعه به دلیل روایاتی که از اهل بیت نقل شده است و نیز به سیره مسلمین تمسک کرده و همگی فتوا به جزئیت و وجوب قرائت داده اند. روایات را می توانید در کتاب های فروع کافی باب قرائة القرآن صفحه 86 و استبصار باب الجهر بالبسمله ج1 صفحه 311 و تهذیب باب کیفیة الصلوة و صفتها صفحه 152 و وسائل الشیعه باب ان بسمله آیة من الفاتحه ج1 صفحه 352 مراجعه فرمایید.

منـابـع

کلیــد واژه هــا