زرود

زرود نام یکی از منزلگاه های کاروان سید الشهداء (ع)، حد فاصل راه مکه تا کوفه (عراق)، دوازدهمین منزلگاه امام حسین(ع) بود که در روز اثنین الواحد و العشرین از ماه ذیحجه به آنجا رسیدند. منطقه ای است ریگزار میان «ثعلبیه» و «خزیمیه». سر راه حاجیانی که از بغداد می آمدند و محل مناسبی برای توقف آنان بود و بیشتر به قبیله «بنی اسد» و «بنی نهشل» اختصاص داشت. وجه تسمیه آن: به خاطر شن زار بودن، آب باران را در خود فرو برده و می بلعد (زورد به این معناست)، این جا مکانی است که حسین بن علی (ع) با "زهیر بن قین" و همراهانش که از حج بر می گشتند برخورد کرد و او را به یاری خود دعوت کرد و اگرچه زهیر تا آن موقع ابا می کرد لکن به تشویق همسرش، دعوت حسین (ع) را لبیک گفت و با همراهانش وداع کرد و از همین جا در رکاب آن حضرت حاضر شد و این جا مکانی است که "عبدالله بن مسلم" (سلیم) و "منذربن مشمعل" که از حج بر می گشتند و می خواستند هرچه زودتر به کاروان حسین (ع) رسیده و سرانجام کار او را بدانند مردی از اهل کوفه به نام "بکر بن متعبه اسدی" را دیدند و از وضع کوفه پرسیدند و او اینجا خبر کشته شدن مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را به آنها داد و اینکه بدن های آن دو شهید را در بازار کوفه دیده که بر زمین می کشاندند. عبدالله می گوید: پس از شنیدن این خبر، ما به قافله حسین (ع) رسیده و تا هنگام غروب به منزلگاه ثعلبیه وارد شدیم.