تفسیر آیه مودت

این مجموعه، مواعظی است که علامه طهرانی از تاریخ هفدهم ربیع الاول 1391 هجری قمری تا هفتم جمادی الثانی همان سال، روزهای جمعه در مسجد قائم طهران ایراد نموده اند. این رساله از مجموعه مکتوبات خطی مؤلف از دوران تحصیل در هنرستان فنی مکانیک و سپس از سال 1364 هجری قمری که مطابق با اولین سال طلبگی ایشان در مدرسه حجتیه قم بوده است، آغاز شده و تا سال 1416 قمری که سال رحلت ایشان است ادامه یافته است. مجموعه این مکتوبات که به صورت دفترچه های جیبی و با عنوان "یادداشت های مفید" و مجموعه های صحافی شده با عنوان جنگ، مواعظ، رساله تنظیم شده اند، حاوی مطالب متنوع قرآنی، تفسیری، حدیثی، رجالی، عرفانی و اخلاقی، فلسفی، فقهی، تاریخی، ادبی، اشعار، حکایات و وقایع، نقل قول از افراد مختلف، مطالبی در طب و فن و نجوم و... است که در قالب یادداشت و یا رساله علمی و یا مجموعه مواعظ و سخنرانی هایی که در مسجدشان (مسجد قائم طهران) ایراد کرده بودند و متن اولیه آن توسط مؤلف تدوین گردیده بود تا در موقعیت مناسب پس از اضافات به صورت کتاب تدوین و منتشر گردد، می باشند.

معرفی اجمالی نویسنده:
علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی، عالم، فقیه، عارف بزرگ قرن معاصر (پانزدهم هجری قمری) فرزند آیت الله حاج سید محمد صادق طهرانی، که در 24 محرم سال 1345 هـ ق، در تهران به دنیا آمد. دوران کودکی را تحت تربیت پدر بزرگوارش بود و تحصیلات ابتدایی مدرسه و بعد دوره آموزش متوسطه را در رشته مکانیک و ماشین سازی به اتمام رساند. سپس به دلیل علاقه به دروس دین، علوم "حوزوی" را انتخاب و در سن 19 سالگی (بعد از پوشیدن لباس روحانیت) به شهر قم عزیمت کرد. در همان سال های نخست، جزو اولین شاگردان مرحوم علامه طباطبائی (صاحب تفسیر گرانقدر "المیزان") شد و در درس تفسیر و حکمت و عرفان عملی از خواص یاران ایشان گردید. مدت 7 سال در سطوح مختلف علمی از اساتید بزرگ بهره ها برد و آنگاه برای تکمیل علوم خود، در سن 26 سالگی به عراق رفت و در شهر نجف اشرف ساکن شد. دروس فقه و اصول و حدیث و رجال را در محضر علمای اعلام چون آیت الله حاج شیخ حسین حلی، سید ابوالقاسم خویی، سید محمد شاهرودی و آقا بزرگ تهرانی، کسب فیض کرد. در همین ایام، بنا به نظر و توصیه علامه طباطبائی، در مسائل سلوکی و عرفانی، به موانست و مراوده آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی وصی مرحوم قاضی و آیت الله حاج سید جمال الدین گلپایگانی پرداخت و در ادامه راه، با آیت الله حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی، آشنا شده و نهایتا به حضور عارف بزرگ مرحوم حاج سیدهاشم موسی حداد رسید. در تثبیت پایه های عرفان عملی خود، مجاهده ها و زحمات زیادی کشید و از فیوضات امیرالمومنین علی (ع) و عنایات حضرت سیدالشهداء (ع)، دائما بهره مند بود. سال 1377 هـ ق، در سن 33 سالگی، بعد از اتمام تحصیلات عالیه و رسیدن به فضائل ظاهری و کمالات باطنی، به خاطر ادای تکلیف و ترویج و گسترش علم و دین، به تهران برگشت. بعد از رحلت آیت الله بروجردی و تحرکات طاغوتی حکومت پهلوی، رهبر فقید انقلاب (آیت الله خمینی) را همراهی و فعالیتی مؤثر داشت. علامه بزرگوار پس از 23 سال تلاش و سکونت در تهران، سال 1400 هـ ق، به شهر مشهد هجرت و پانزده سال آخر عمر خود را آنجا گذراند. وی در سال 1416 هـ ق، در ماه صفر، در همان جا رحلت فرمود.

ساختار بندی کتاب:
برخی از مطالب و موضوعات این کتاب به شرح زیر می باشد:
تفسیر آیه مودت- راه خدا همان مودت ذوی القربی است- طلوع و ظهور صفات محبوب در محب- آیات تمجید از محبین به خدا و اولیای خدا- روایات امام صادق (ع) و امام باقر (ع) درباره حب و بغض فی الله- روایات وارده از رسول خدا (ص) درباره مقام حضرت فاطمه زهرا (س)- معانی مختلف قربی از تفاسیر اهل تسنن- نظر فخر رازی در مورد مودت و رد آن- جریان فرار اصحاب در جنگ حنین- مقصود از قربی فقط ائمه طاهرین (ع) هستند- جریان سقط شدن حضرت محسن- ربا خواری موجب تغییر هویت انسانی می شود- اعتراض منافقین به آیه مودت- جریان آتش زدن درب خانه فاطمه زهرا (س)- پشیمانی ابوبکر در هنگام مرگ بر تعرض به خانه فاطمه زهرا (س) و...