ثواب پدر دختر بودن و دوست داشتن خانواده و فرزندان

ثواب دوست داشتن فرزند
«عن ابن أبی عمیر عن أبی عبد الله ع قال إن الله عز و جل یرحم الرجل لشدة حبه لولده؛ ابن ابى عمیر، از قول مردى، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: همانا خداوند بزرگ به خاطر شدت علاقه و محبتى که مرد (پدر) نسبت به فرزند خود دارد، بر او رحم آورد».

ثواب کسى که براى خانواده خود تحفه اى بخرد
«عن ابن عباس قال قال رسول الله ص من دخل السوق فاشترى تحفة فحملها إلى عیاله کان کحامل صدقة إلى قوم محاویج و لیبدأ بالإناث قبل الذکور فإنه من فرح أنثى فکأنما عتق [أعتق رقبة من ولد إسماعیل و من أقر بعین ابن فکأنما بکى من خشیة الله و من بکى من خشیة الله أدخله جنات النعیم؛ ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: کسى که به بازار رود و براى خانواده اش تحفه اى بخرد و با خود ببرد، به منزله کسى است که صدقه نیازمندان را به دوش کشیده باشد، و چه بهتر که دختران را بر پسران مقدم بدارد، زیرا کسى که دخترى را شادمان کند، گویى یکى از فرزندان حضرت اسماعیل را از بند بردگى رها کرده باشد، و کسى که چشم پسرش را روشن کند به منزله آن است که از خشیت و هیبت پروردگار بگرید و کسى که از خوف الهى بگرید، خداوند او را در بهشتهاى خویش وارد مى کند».

ثواب پدر دختران
1- «عن أبان بن تغلب عن أبی عبد الله ع قال البنات حسنات و البنون نعمة و الحسنات یثاب علیها و النعمة یسأل عنها؛ ابان بن تغلب از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: دختران حسناتند، و پسران نعمت؛ و حسنات موجب ثواب و اجر و پاداشند ولى نعمت موجب بازخواست مى شود».
2- «عن البرقی رفعه قال بشر النبی ص بفاطمة ع فنظر فی وجوه أصحابه فرأى الکراهة فیهم فقال ما لکم ریحانة أشمها و رزقها على الله عز و جل؛ برقى -بى آنکه از راویان پیش از خود نام ببرد- روایت کرده است که رسول خدا (ص) را به میلاد حضرت فاطمه (س) بشارت دادند، آن حضرت به چهره اصحابش نگاهى انداخت، و چون آنان را اندوهگین دید فرمود: شما را چه شده است؟! (فاطمه من) ریحانه اى است که او را مى بویم، و روزى او با خدا است».
3- «عن حمزة بن حمران عن أبی عبد الله ع قال أتى رجل النبی ص و عنده رجل فأخبره بمولود له فتغیر لون الرجل فقال له النبی ص ما لک قال خیر قال قل قال خرجت و المرأة تمخض فأخبرت أنها ولدت جاریة فقال له النبی ص الأرض تقلها و السماء تظلها و الله یرزقها و هی ریحانة تشمها؛ حمزه بن حمران از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: مردى به خدمت رسول خدا (ص) شرفیاب شد و به مردى که نزد آن حضرت نشسته بود گفت که: خداوند فرزند دخترى به تو عطا کرده است به محض شنیدن این خبر، چهره آن مرد درهم رفت! رسول خدا (ص) از او پرسید: تو را چه پیش آمده است؟! عرض کرد: خیر است! حضرت فرمود: تعریف کن که چه شده است؟ عرض کرد: از خانه که بیرون آمدم همسرم در حال زایمان بود، اینک به من خبر دادند که او دخترى زائیده است! رسول خدا (ص) که گویى از تغییر حال آن مرد به خاطر دختر دار شدن در شگفت شده بود، به آن مرد فرمود: زمین است که سنگینى او را تحمل مى کند، و آسمان است که بر او سایه مى افکند، و روزى او با خداست، و او به منزله گل خوشبویى است که تو آن را مى بویى».
4- «عن یعقوب بن یزید یرفعه إلى أحد الإمامین الباقر أو الصادق ع قال إذا أصاب الرجل ابنة بعث الله إلیها ملکا فأمر جناحه على رأسها و صدرها و قال ضعیفة خلقت من ضعف المنفق علیها معان إلى یوم القیامة؛ یعقوب بن یزید -بى آنکه از راویان پیش از خود نام ببرد- از یکى از دو امام باقر یا صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: هر گاه مردى داراى دخترى شود، خداوند فرشته اى را بر او فرود مى آورد تا بال خود را بر سر و سینه آن دختر کشیده گوید: این موجود ناتوانى است که از ضعف آفریده شده است، و کسى که بر او انفاق کند و هزینه او را بر عهده بگیرد تا روز قیامت یارى خواهد شد».