عمیر بن حمام (عُمَیر بن حُمام)

از اصحاب رسول خدا (ص) در گروه انصار و شهید جنگ بدر در هفدهم ماه رمضان سال دوم هجری.
گفته شده که او از اهالی مدینه و اولین شهید انصار در این جنگ بوده، هرچند برخی مورخین، اولین شهید انصار را در این جنگ، «حارثة بن سراقه»، می دانند.
پدرش: حمام بن جموح.... حرام بن کعب
مادرش: نوار، دختر عامر بن نابئ بن... حرام کعب، و از این رو نسبش به یک جا می رسد. همچنین، «حباب بن منذر» یکی دیگر از صحابه پیغمبر (ص) پسرعموی «عمیر» بود. پیامبر (ص) میان او و "عبیدة بن حارث بن عبدالمطلب"، پیمان برادری پبست که هر دو در بدر شهید شدند. سال دوم هجری، در همان اوان جنگ بدر، پیامبر (ص) روزی با خواندن آیات جهاد، سخنرانی آتشینی ایراد کرد تا مسلمانان را ترغیب و تحریص به جنگ نماید. فرمود:
«به خدائی که جان محمد در دست اوست، هر کس امروز برا خدا با گروه انصار بجنگد و در جنگ استقامت و بردباری نماید و کشته شود، خداوند او را به بهشت وارد می کند. بپا خیزید و بشتابید به سوی بهشتی که پهنه آن چون آسمان و زمین است، و برای پرهیزکاران آماده شده است!»
عمیر بن حمام گفت: «یا رسول الله (ص) فاصله من تا بهشت چقدر است؟»
حضرت فرمود: «به اندازه جنگ با سران کفر.»
عمیر گفت: «امیدوارم که من اهل آن بهشت باشم.»
پیغمبر فرمود: «تو اهل آن هستی!»
او که چند خرما در دستش بوده و مشغول خوردن آن بود گفت: «اگر قرار باشد آن قدر زنده بمانم که تمام این خرماها را بخورم، زندگی طولانی خواهد شد.» لذا آن چند خرما را به زمین ریخت و به طرف جنگ رفت. و با دشمن آنقدر جنگید تا به شهادت رسید. (هفدهم رمضان سال دوم هجرت)
قاتلش «خالد بن اعلم عقیلی» از مشرکین بود.