سیرت اصلاحی امام زمان

مهدی (ع)، فریاد رسی است، که خداوند او را بفرستد، تا به فریاد مردم عالم برسد. در روزگار او، همگان، به رفاه و آسایش وفور نعمتی بی مانند دست یابند، حتی چهار پایان فراوان گردند، و با دیکر جانوران، خوش و آسوده باشند.
زمین گیاهان بسیار رویاند. آب نهرها فراوان شود. گنجها دفینه های زمین و دیگر معادن استخراج گردد.
در زمان مهدی، آتش فتنه ها و آشوبها بیفسرد، رسم ستم و شبیخون و غارتگری برافتد، و جنگها از میان برود.
مهدی (ع)، مردم جهان را، از آشوبی بزرگ و همه گیر و سر در گم نجات بخشد. در جهان، جای ویران نماند، مگر آنکه مهدی (ع) آنجا را آباد سازد.
یاران قائم به سراسر جهان پا نهند. و همه جا قدرت را در دست گیرند. همه کس و همه چیز مطیع آنان شوند، حتی درندگان صحرا و مرغان شکاری، همه و همه، رضا و خشنودی آنان را بطلبند.
شادی و شادمانی یافتن به این پیام آوران دین صلاح و عدالت، تا بدانجاست که قطعه ای از زمین بر قطعه ای دیگر مباهات کند که یکی از یاران مهدی بر آنجا پا نهاده است. هر یک از یاران قائم، به نیرو، چون چهل مرد باشد، و دل آنان، مانند پاره های پولاد.
اگر کوههایی از آهن بر سر راه آنان پیدا شود، آنها را بشکافند. یاران قائم، شمشیرهای خویش را بر زمین ننهند، تا اینکه خدای عز و جل راضی شود. «لایکفون سیوفهم، حتی یرضی الله عز و جل.»
آری، هنگام که جهان را فتنه و آشوب آکنده سازد، و همه جا را غارتگری و فس و ستم بپوشد خداوند مصلح بزرگ را بفرستد، تا دژهای ضلالت و گمراهی را از هم فرو پاشد، و فروغ توحید و انسانیت و عدالت را، در دلهای تاریک و سنگ شده، بتاباند.
سرانجام، درباره سیرت اصلاحی مهدی (ع) به سخنان علی (ع) می رسیم، در «نهج البلاغه»: شهادت پدر، در حق پسر: «چون مهدی درآید، هواپرستی را به خداپرستی بازگرداند، پس از آنکه خداپرستی را به هواپرستی بازگردانده باشند.
رایها و نظرها و افکار را به قرآن بازگرداند، پس از آنکه قرآن را به رایها و نظرها و افکار خود بازگردانده باشند.
او عمال و کارگزاران را مؤاخذه کند.
زمین آنچه را در اعماق خویش دارد برای وی بیرون دهد، و همه امکانات و برکات خویش را در اختیار او گذارد. آنگاه است که مهدی به شما نشان دهد که سیرت عدل کدام است، و زنده کردن کتاب و سنت چیست؟»