متواتر بودن احادیث درباره حضرت مهدی علیه السلام

احادیث نبوی، درباره مهدی (ع)، در کتابها و اسناد عالمان مذاهب اسلامی به اندازه ای فراوان است، که کمتر به آن اندازه، درباره موضوعی دیگر، حدیث رسیده است. این واقعیت، یعنی کثرت احادیث یاد شده و فراوانی و گوناگونی راویان آن، در مأخذ و طرق روایی اهل سنت، به خوبی چشمگیر است. و همین واقعیت باعث شده است، تا دانشمندان علم حدیث، و حفاظ بزرگ سنی، جای جای، به «متواتر» بودن احادیث مهدی، تصریح کنند.
حافظ ابوعبدالله گنجی شافعی (درگذشته 658هـ. ق)، در کتاب «البیان» می گوید: «تواترت الاخبار و استفاضت، بکثره رواتها عن المصطفی (ص) فی امر المهدی (ع)؛ احادیث پیامبر اکرم (ص)، درباره مهدی (ص) به دلیل راویان بسیاری که دارد، به حد تواتر رسیده است.»
حافظ معروف حدیث، ابن حجر عسقلانی شافعی (درگذشته 852 هـ. ق) که او را «حافظ عمر» خوانده اند، در کتاب «فتح الباری» که در شرح «صحیح بخاری» نوشته است، می گوید: «تواترات الاخبار، بان المهدی من هذه الامه، و ان عیسی (ع) سینزل و یصلی خلفه؛ احادیث متواثر رسیده است، که مهدی از این امت است، و عیسی (ع) از آسمان فرود خواهد آمد، و پشت سر مهدی نماز خواهد خواند.»
به جز این دو عالم و محدث معروف، عالمان دیگری نیز به «متواتر» بودن احادیث نبوی، درباره مهدی، تصریح کرده اند، و برای همین واقعیت است که قاضی محمد شوکانی یمنی رساله خود را، در این موضوع، «التوضیح قی تواترماجاء فی المنتظر و الدجال و المسیح» نامیده است. او در این باره می گوید: «و جمیع ما سقناه بالغ حذ التواتر، کما لا یخفی علی من له فضل اصلاع. فتــفر بجمیع ما سقناه ان الا حادیث الوارده فی المهدی المنتظر، متواتره؛ همه این احادیث که آوردیم به حد تواتر می رسد، چنانکه بر مطلعان پوشیده نیست. بنابراین، با توجه به همه احادیث مذکور، مسلم گشت که احادیث رسیده، درباره مهدی منتظر، متواتر است.»
این موضوع، که مسئله مهدی، مسئله ای اسلامی است و قطعی، به اندازه ای مسلم است و مشهور، که حتی لغت نویسان و واژه شناسان اهل سنت نیز، در ذیل کلمه «مهدی«، آن را مطرح کرده اند. از جمله جمال الدین ابن منظور افریقی مصری (درگذشته 711هـ. ق)، در لغتنامه بزرگ معتبر خویش (لسان العرب) چنین می گوید: «المهدی، الذی قد هد اه الله الی الحق. و قد استعمل فی الاسماء، حتی صار کالاسماء الغالبه. وبه سمی «المهدی» الذی بشربه النبی (ص) انه یجی فی آخرالزمان؛ مهدی، یعنی: کسی که خداوند راه حق را به او نشان داده است. این کلمه (که از نظر دستوری، «وصف» است) به صورت اسم به کار رفته است (واشخاص را به آن نامگذاری کرده اند) تا جایی که علم بالغلبه شده است. و همین کلمه (مهدی)، نام آن کسی است که پیامبر (ص) مژده اشت که در آخرالزمان می آید.»
همچنین محدث و ادیب و واژه شناس معروف عرب، مجدالدین ابن اثیر شافعی (درگذشته 606 هـ.. ق) در کتاب «النهایه» و مرتضی زبیدی حنقی (درگذشته 1205 هـ.. ق) در فرهنگ «تاج العروس» این موضوع را یاد کرده اند زبیدی در آخر، این جمله دعا را نیز افزوده است: «جعلنا الله من انصاره؛ خداوند، ما را از جمله یاران مهدی قرار دهد!»