مؤمن و تلاش برای دستیابی به ایمان حقیقی

خداوند در سوره انفال آیات 2-4 آمده است: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ؛ مؤمنان تنها کسانی هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دلهایشان ترسان می گردد و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می شود، ایمانشان افزونتر می گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند* آنها که نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنها روزی داده ایم انفاق می کنند* آری مؤمنان حقیقی آنها هستند، برای آنان درجاتی -مهم- نزد پروردگارشان است و برای آنها آمرزش و روزی بی نقص و عیب است».

پیام آیه
1- یاد خدا در زندگی مؤمن جایگاه ویژه ای دارد و در پرتو آن می تواند به آرامش حقیقی دست یابد.
2- آرامش در پرتو یاد خدا آنگاه نصیب مؤمن می شود که زمینه قلبی و باطنی آن را فراهم کند یعنی آنچنان دلش را از ناپاکی ها و زشتی ها و کدورت های معنوی پاک کند که بتواند حضور خدا را در دل خود احساس کند. نشانه این پاکی احساس ترس به هنگام شنیدن یاد خداست.
3- مؤمن همیشه معلول وحشت از چیزی یا کسی نیست گاهی ممکن است ترس یا هیبتی که در دل می افتد ترس عقلانی باشد یعنی معلول شناخت و معرفت نسبت به عظمت و بزرگی یک چیز یا یک نفر باشد. شناخت خداوند هر چه عمیق تر باشد احساس کوچکی در انسان مؤمن بیشتر خودنمائی دارد و عظمت خداوند بر دلش بیشتر مستولی می شود.
4- ایمان پویا و بالنده ایمانی است که پیوسته در حال رشد و تکامل و فزونی باشد و تلاوت آیات الهی و شنیدن آنها از راهکارهای مطمئن برای دستیابی به این هدف است زیرا آیات الهی سخنان مستقیم خداوندی است که انسان باایمان به او ایمان دارد و طبیعی است که شنیدن آنها تأثیر ویژه ای در تقویت ایمان دارد.
5- توکل بر خداوند وظیفه دیگر انسان های باایمان است، زیرا توکل مؤمن وظیفه دیگر انسان های باایمان است، زیرا توکل مؤمن نشانه اعتماد داشتن به خداوندی است که به او ایمان دارد هر چه این اعتماد در صحنه های گوناگون زندگی به کار گرفته شود بهره مندی مؤمن از آثار و برکات ایمانش بیشتر خواهد بود.
6- اقامه نماز یکی دیگر از مسئولیت ها و تکالیف انسان مؤمن است زیرا نماز حقیقی نمونه ای کامل از ذکر خداست و ذکر خدا در منطق قرآن مایه آرامش دل است و مؤمن واقعی کسی است که پیوسته با دلی سرشار از یاد خدا آرامش را در زندگی با همه وجود احساس کند تا بتواند به تعهدات ایمانی خودش بیشتر و بهتر پایبند باشد.
7- در فرهنگ دین اسلام زندگی مادی و معنوی و نیز زندگی فردی و اجتماعی از همدیگر جدا نیستند و مؤمن راستین کسی است که هم زمان با تلاش برای بهره مندی کامل از آثار یاد خدا در زندگی و تلاش برای دستیابی به فضائل اخلاقی و ارزشهای ایمانی و نیز هم زمان با اهتمام برای اقامه نماز و تقویت یاد خدا در دل، در کنار این تلاش ها در مسائل جامعه غافل نیست و در روابط اجتماعی حقوق انسانی و اخلاقی افراد را نادیده نمی گیرد و بر این اساس انفاق و گذشت از مال از شرطهای دستیابی به حقیقت ایمان است.
روشن است که نگاه مؤمن به مسأله انفاق نگاه یک انسان پایبند و معتقد به توحید است که همه چیز را از خدا می داند و امکانات زندگی و امکانات رنگارنگی را که در اختیار دارد نیز روزی الهی می داند و خود را تنها ابزاری برای رساندن آنها به نیازمندان می داند.

جمع بندی پیام ها
این است که مؤمن حقیقی کسی است که تمام بخش های زندگی اش را به گونه ای تنظیم می کند که ایمانش پیوسته رو به رشد و تقویت باشد و هیچ گاه پرداختن به یک بخش او را از بخش های دیگر غافل نمی کند.