ضرورت اطاعت از رهبر و دوری از اختلاف از نظر قرآن

خداوند در آیات 46 و 47 سوره انفال «و اطیعوا الله و رسوله و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم واصبروا ان الله مع الصابرین و لا تکونوا کالذین خرجوا من دیارهم بطرا ورئاء الناس و یصدون عن سبیل الله والله بما یعملون محیط» (انفال/ 47-46)؛ «و از خدا و رسولش اطاعت کنید و با هم نزاع نکنید که سست شوید و هیبت شما از بین برود و صبر پیشه کنید که خدا با صابران است و مانند کسانی نباشید (کفار قریش)، که با سرمستی و خود نمایی به مردم از خانه هایشان (به سوی بدر) خارج شدند و (مردم را) از راه خدا بازمی داشتند و خدا به آنچه می کنند احاطه دارد»؛ سومین دستوری که به رزمندگان مسلمان می دهد این است که: «اطیعوا الله و رسوله» اطاعت خدا و پیامبرش. اطاعت خدا یعنی قوانین اسلام را در آن حال کاملا رعایت کنید، یک وقت تعدی نکنید، که در آن آیه می فرماید: «قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم و لا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین» (بقره /190)؛ «و در راه خدا با کسانی که با شما می جنگند نبرد کنید ولی تجاوز نکنید که خدا تجاوز کاران را دوست ندارد».
آن دستورهایی را که اسلام می دهد و از طرف خداوند به پیغمبر (ص) وحی شده نصب العین قرار بدهید و پیغمبر (ص) را اطاعت کنید به اعتبار اینکه رئیس و سائد و قائد شماست یعنی انضباط نظامی داشته باشید. «لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم» از اینکه در میان خودتان اختلاف کنید و با یکدیگر به نزاع برخیزید بپرهیزید. اثر نزاع، فشل و سستی است. با خودتان نزاع و مشاجره نکنید. نمی گوید نجنگید، آن که دیگر طریق اولی است. وقتی که اردنی ها و فلسطینی ها خودشان به روی یکدیگر تفنگ بکشند، عروسی دشمن است. «و لا تنازعوا» با یکدیگر به نزاع و مشاجره بر نخیزید «فتفشلوا» که پشت سرش فشل یعنی سستی پیدا می کنید، مثل یک بدن که وقتی تعادلش به هم می خورد و بیماری پیدا می کند و گلبولهای سفید خون با میکروب ها می جنگند، می بینید سستی پیدا می کند و قوت و نیروی آن می رود.