روش مؤمنان در حل مشکلات مربوط به عدل الهی

اهل ایمان که در پرتو دین و مذهب به خداوند ایمان دارند، درباره عدل الهی با یک پاسخ اجمالی، وجدان خود را قانع می سازند. آنها با خود چنین می اندیشند که ادله قاطع، وجود خداوند عادل، قادر، علیم و حکیم را ثابت کرده است بنابراین دلیلی ندارد که چنین خدایی ظلم نماید. خداوند با کسی دشمنی ندارد که به انگیزه دشمنی، حق او را از بین ببرد. همچنین خداوند نیازمند نیست که حق کسی را برباید و به خود اختصاص دهد. انگیزه ظلم در خداوند وجود ندارد؛ پس ظلم درباره خداوند معنایی ندارد. خداوند، قادر مطلق، علیم مطلق و حکیم مطلق است. هم عالم به نظام احسن است و هم قادر به ایجاد آن؛ از این رو دلیلی ندارد که جهان را طوری بیافریند که بر خلاف وضع احسن و اصلح باشد. مسلما آنچه به نام شرور نامیده می شود، اگر بر ضد نظام احسن بود، آفریده نمی شد. این گروه اگر احیانا مواردی را مشاهده کنند که از نظر خودشان قابل توجیه نباشد، آن را به نوعی حکمت و مصلحت که برای ما مجهول است و فقط خداوند از راز آن آگاه است، ارجاع می دهند و به عبارت دیگر، از آن به سر قدر تعبیر می کنند.